Του Δ. Πατέλη
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Τα ενεργά και δυνητικά θέατρα και μέτωπα των πολεμικών επιχειρήσεων. Κρίση τακτικής.
Κλιμάκωση του οικονομικού πολέμου
Πολιτική και διπλωματία του πολέμου. Αλλαγή τακτικής
Μερικά συμπεράσματα
Εισαγωγή
Εδώ και πάνω από τρία χρόνια κλιμακώνεται η σύρραξη στην Ουκρανία, στο πιο μαζικό θέατρο επιχειρήσεων του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου (Γ’ΠΠ).
Παράλληλα, κλιμακώνεται ραγδαία η αντιπαράθεση σε όλα τα ενεργά και δυνητικά θέατρα του πολέμου.
Αυτό αφορά ιδιαίτερα την κλιμακωτή επίθεση του ιμπεριαλιστικού άξονα και των οργάνων του με επικεφαλής τις ΗΠΑ κατά των «ασθενών κρίκων» του Άξονα της αντίστασης στην Δυτική και Νοτιοδυτική Ασία: Παλαιστίνη, Συρία, Λίβανο, Υεμένη, με κύριο στόχο το Ιράν.
Αφορά τα δυνητικά θέατρα του πολέμου στην Ανατολική Ασία (Κορεατική χερσόνησο και Ταιβάν).
Αφορά και την περιοχή της Υπερκαυκασίας, και της Κεντρικής Ασίας, με αναβάθμιση της εμπλοκής του επιτιθέμενου άξονα μέσω Τουρκίας και Ισραήλ.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Η αντιπαράθεση κλιμακώνεται σε όλα τα επίπεδα: επιχειρησιακό πολεμικό, οικονομικό, ιδεολογικοπολιτικό, διπλωματικό και επιστημονικό. Εδώ θα αναφερθούμε σε μερικές επιτακτικές πτυχές των δυνατοτήτων και της αναγκαιότητας αναβάθμισης της τακτικής.
Η αναβάθμιση της σύγκρουσης σε ποσοτικά και ποιοτικά ανώτερο στάδιο, αναδεικνύει το πρόβλημα αναντιστοιχίας σε αυτό των εκατέρωθεν εμπλεκόμενων υποκειμένων με κεντρικό το θέμα της επιβολής τακτικής ικανής να διασφαλίσει στο υποκείμενο ανασυγκρότηση με προοπτική νίκης, μέσω του ελέγχου της στρατηγικής πρωτοβουλίας των κινήσεων, του στοιχείο του αιφνιδιασμού, των ασύμμετρων πληγμάτων κ.λπ.
Τα ενεργά και δυνητικά θέατρα και μέτωπα των πολεμικών επιχειρήσεων. Κρίση τακτικής.
Ο ιμπεριαλιστικός άξονας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τον λαό της Ουκρανίας ως «κρέας για τα κανόνια», με το καθεστώς κατοχής και «εξωτερικής ανάθεσης» – καταναγκαστικής επιβολής εμπλοκής σε έναν αδελφοκτόνο πόλεμο που έχει καταντήσει γενοκτονία. Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) απαρτίζονται σε σημαντικό βαθμό από άνδρες κάθε ηλικίας, βίαια επιστρατευμένους με ανθρωποκυνηγητό από την στρατιωτική αστυνομία, που έχει μετατρέψει την χώρα σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης-εξόντωσης υπό την εποπτεία, χορηγία και καθοδήγηση του ιμπεριαλιστικού άξονα. Σε αυτή τη σύγκρουση «δι’ αντιπροσώπων» του άξονα με την Ρωσική Ομοσπονδία (ΡΟ) και τους συμμάχους της, έχουν επέλθει αλλαγές.
Οι ΕΔ της ΡΟ προελαύνουν στο πλαίσιο της «Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης» (ΕΣΕ) με βραδείς ρυθμούς. Ωστόσο, παρά την επιτυχή απελευθέρωση της Σούτζα, μετά από αιφνιδιαστική επίθεση Ρώσων καταδρομέων μέσω του ανενεργού αγωγού φυσικού αερίου, ακόμα δεν έχει ανακτηθεί πλήρως το μέρος εκείνο της περιφέρειας του Κουρσκ που κατέκτησαν από τον Αύγουστο του 2024 οι ευρωατλαντικές δυνάμεις του «ουκρανικού στρατού» και των ξένων μισθοφόρων.
Παρά τις μικρές προελάσεις, η γραμμή του μετώπου παραμένει τελματωμένη τα δύο τελευταία χρόνια. Η ΕΣΕ έχει προσλάβει πλέον χαρακτηριστικά ενός αιματηρού στάσιμου «πολέμου φθοράς», στον οποίο αναδεικνύεται νικήτρια «στα σημεία» η ΡΟ, γεγονός που αναγνωρίζεται όλο και πιο πολύ και από Δυτικές πηγές.
Η τακτική που -κατόπιν εντολών της πολιτικής ηγεσίας- εφαρμόζουν οι ΕΔ της ΡΟ, τα μέσα, οι τρόποι, οι εμπλεκόμενες δυνάμεις και οι κατευθύνσεις των επιχειρήσεων, δεν δείχνουν να επιτυγχάνουν στρατηγική πρωτοβουλία των κινήσεων στα πεδία των μαχών.
Οι ίδιοι οι αρχικά διακηρυγμένοι «στρατηγικοί σκοποί» («αποναζιστικοποίηση» και «αποστρατιωτικοποίηση» της Ουκρανίας) παραμένουν ασαφείς, ενώ ακόμα πιο μεγάλη σύγχυση σπέρνουν πολιτικοί αξιωματούχοι και διπλωμάτες ως προς τις εκάστοτε αναφερόμενες αυξομειώσεις ακόμα και των εδαφικών διεκδικήσεων… Αυτή η ασάφεια σκοπών, σε συνδυασμό με την ιδεολογική σύγχυση, επιδρά και στο ηθικό των ΕΔ.
Είναι μονοσήμαντα σαφές ότι οι δυνάμεις του ιμπεριαλιστικού άξονα κατασκεύασαν συστηματικά το ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου ως «πολιορκητικό κριό» και «δύναμη κρούσης» για την φθορά και διάλυση – άλωση της ίδιας της ΡΟ.
Ως εκ τούτου, εάν απομείνει ως κρατική οντότητα ακόμα και ελάχιστη επικράτεια αυτού του μορφώματος, αυτή θα συνιστά φασιστικό όργανο του άξονα, διαθέσιμο για νέους φονικούς τυχοδιωκτισμούς ρεβανσιστικού χαρακτήρα. Ένα μόρφωμα που δεν θα συνιστά απλώς «αντι-Ρωσία», αλλά θα προβάλλεται ως πρότυπο εκφασισμού των χωρών της Ευρώπης και άλλων χωρών, στο πλαίσιο της στρατιωτικοποίησης της οικονομίας και της κοινωνίας που θα χρειάζεται στον ιμπεριαλισμό για την περαιτέρω γενίκευση του πολέμου.
Επομένως, παρά την ρητορική και την τακτική της πολιτικής ηγεσίας της ΡΟ, κάθε άλλος σκοπός εκτός από την ολοσχερή συντριβή και άνευ όρων παράδοση αυτού του καθεστώτος, είναι εκ των πραγμάτων αναντίστοιχος του χαρακτήρα της σύγκρουσης στο Ουκρανικό θέατρο των επιχειρήσεων του Γ’ΠΠ, λειτουργεί προς όφελος του επιτιθέμενου άξονα.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Αυτή η κατάσταση αποτελμάτωσης της γραμμής του μετώπου, ενδέχεται να αντανακλά:
- απροθυμία της ηγεσίας για δριμεία επιθετικότητα εναντίον ενός αδελφού λαού, τον οποίο εργαλειοποιεί βάναυσα ο εχθρός,
- πραγματική αδυναμία αποτελεσματικότερης απόκρουσης της ισχύος όχι μόνο της ναζιστικής Ουκρανίας, αλλά των περίπου 55 χωρών που εμπλέκονται ευθέως και ποικιλοτρόπως στην επίθεση κατά της ΡΟ,
- φόβο της πολιτικής ηγεσίας της ΡΟ για ραγδαία κλιμάκωση που θα οδηγούσε σε γενικευμένο θερμοπυρηνικό όλεθρο,
- φόβο για την τροπή της πολιτικοποίησης ενός νικηφόρου στρατού, που μάχεται πάλι κατά των ναζί, «όπως και οι παππούδες του στην ΕΣΣΔ το 1941-1945», με φιλοσοβιετική ιδεολογική αναφορά,
- την διαπιστωμένη απροθυμία αυτής της ηγεσίας της νεοπαγούς αστικής τάξης της ΡΟ για αποτελεσματική στρατηγική νίκη, περιορίζοντας την κλίμακα και την ένταση της αναμέτρησης σε κάποιες επιμέρους επιτυχίες στο πεδίο,
- την αναγωγή της στρατηγικής σε τακτική αργόσυρτης συλλογής κάποιων διαπραγματευτικών ατού, για την επαναδιαπραγμάτευση υπό καλύτερους όρους ευνοϊκότερης επανόδου της στη γνώριμη και βολική θέση και τον ρόλο του κομπραδόρου-μεσάζοντα για την εκποίηση ενέργειας, πρώτων υλών και φθηνής εργασιακής δύναμης στις κυρίαρχες δομές του ιμπεριαλισμού, είτε τελικά
- συνδυασμό των παραπάνω στο πνεύμα ενός χυδαίου πραγματισμού» και καιροσκοπισμού, ώστε η ηγεσία της ΡΟ να κερδίσει κάποιο χρόνο με το «βλέποντας και κάνοντας».
Η κατάσταση αυτή ερμηνεύεται πλέον ακόμα και από άνδρες των ΕΔ της ΡΟ ως αποτυχημένη τακτική μειοδοσίας και ηττοπάθειας. Αυτή η μαζική δυσαρέσκεια ενδέχεται να καταστεί μη διαχειρίσιμη από την άρχουσα τάξη της ΡΟ σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο ενός ντροπιαστικού συμβιβασμού με τον άξονα, μιας «κατάπαυσης του πυρός» που θα εκληφθεί μαζικά ως «νίκη που μας την έκλεψαν οι προδότες και εθνικοί μειοδότες».
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση επιφέρει η διακηρυσσόμενη από την αρχή της ΕΣΕ ετοιμότητα της ηγεσίας της ΡΟ για διαπραγματεύσεις και τα εκάστοτε …πρακτικά αποτελέσματά της.
Χαρακτηριστικές ήταν οι ανεκδιήγητες διαπραγματεύσεις της Κωνσταντινούπολης, οι οποίες οδήγησαν στην εθελούσια υποχώρηση των ΕΔ της ΡΟ από όλες τις τότε κεκτημένες θέσεις που εξασφάλιζαν την δυνατότητα στρατηγικής πρωτοβουλίας των κινήσεων από την Άνοιξη του 2022. Υποχώρηση που πραγματοποιήθηκε κατόπιν εντολής Πούτιν, ως «χειρονομία καλής θέλησης»!…
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Άλλωστε, υπάρχει και η εμπειρία προηγούμενων επαίσχυντων συμφωνιών, όπως η διαβόητη διαβεβαίωση για την «μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς δυσμάς ούτε κατά μία ίντσα» του 1991, αλλά και οι γνωστές ως συμφωνίες «Μινσκ-1» και «Μινσκ-2» του 2015. Η μεν πρώτη αθετήθηκε σχεδόν αμέσως, με τον κατακερματισμό, την άλωση και το τσουβάλιασμα στο ΝΑΤΟ σχεδόν του συνόλου των αντεπαναστατικών καθεστώτων που επικράτησαν στις πρώιμες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, μαζί με σειρά κρατιδίων-προτεκτοράτων που προέκυψαν από την αντεπαναστατική διάλυση της ΕΣΣΔ, οι δε δεύτερες, καθ’ ομολογία των δυτικών ηγετών της εποχής και «εγγυητών» τους, είχαν συναφθεί μόνο προσχηματικά, ώστε να επιτρέψουν πλήρη εκναζισμό και εξοπλισμό/στρατιωτικοποίηση του καθεστώτος της χούντας του Κιέβου, ενώ –κάτω από την πίεση του Κρεμλίνου, ως «χειρονομία καλής θέλησης»– εφαρμόστηκαν μόνο από τις πολιτοφυλακές των Λ.Δ. Λουγκάνσκ & Ντονιέτσκ! Σε διάστημα 8 ετών, οι ναζί του άξονα πραγματοποιούσαν πρακτικά ανενόχλητοι γενοκτονία κατά του εξεγερμένου λαού του Ντονμπάς.
Όπως έχει πει ο ίδιος ο Βλαντίμιρ Πούτιν, «Αποδείχθηκε, και όλοι το γνωρίζουν σήμερα, ότι τόσο οι ουκρανικές αρχές όσο και οι δυτικοί επιτηρητές τους δυστυχώς μας παραπλανούσαν και προσπαθούσαν να μας εξαπατήσουν. Πρώην ηγέτες που βρίσκονταν στο τιμόνι αρκετών κορυφαίων δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Προέδρου της Γαλλίας Ολάντ και της κυρίας Μέρκελ, της πρώην Γερμανίδας Καγκελάριου, δήλωσαν ανοιχτά ότι χρειάζονταν αυτές τις συμφωνίες του Μινσκ μόνο για να παραδώσουν περισσότερα όπλα στο ουκρανικό καθεστώς και να το προετοιμάσουν για μια στρατιωτική αναμέτρηση με τη Ρωσία. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτών των οκτώ ετών, οι άνθρωποι στο Ντονμπάς, στο Λουγκάνσκ και στο Ντονέτσκ αντιμετώπισαν ολοκληρωτική γενοκτονία, και εννοώ πραγματική γενοκτονία. Αλλά οι δυτικοί επιτηρητές του ουκρανικού καθεστώτος προτίμησαν να κλείσουν τα μάτια σε αυτές τις εξελίξεις, αναγκάζοντάς μας να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε τον πόλεμο που ξεκίνησε το 2014 με στρατιωτικά μέσα. Δεν ήμασταν εμείς που τον αρχίσαμε.
Παρεμπιπτόντως, ακόμα και όταν η ένοπλη σύρραξη κλιμακώθηκε σε ανοιχτή αντιπαράθεση το 2022, εξακολουθούσαμε να προσφέρουμε να επιλύσουμε όλα τα εκκρεμή ζητήματα με ειρηνικά μέσα. Επιπλέον, όπως έχω πει πολλές φορές, καταλήξαμε σε συμφωνία με την Ουκρανία κατά τις διαπραγματεύσεις μας στην Κωνσταντινούπολη. Πρέπει να αναφέρω ότι είχαμε συμφωνήσει σε θέματα που συζητούνται συνεχώς αυτές τις μέρες και θεωρούνται ως κάτι αδύνατο. Αναφέρομαι στην αποναζιστικοποίηση και την αποστρατικοποίηση. Στην πραγματικότητα, είχαμε συμφωνήσει σε αυτά τα ζητήματα, και όλα αυτά ήταν γραμμένα στη συμφωνία, εννοώ στο προσχέδιό της. Ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Ουκρανίας υπέγραψε με αρχικά μια περίληψη αυτού του εγγράφου. Το υπέγραψαν και το επισήμαναν, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν αποδεκτό γι’ αυτούς.
Ξέρουμε τι ακολούθησε. Μετά από αυτό, έφτασαν οι Ευρωπαίοι επιτηρητές τους, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Βρετανού Πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, που έπεισαν την ουκρανική ηγεσία να συνεχίσει να πολεμάει μέχρι να μην απομείνουν πρακτικά Ουκρανοί και να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία» (Vladimir Putin visited Arkhangelsk nuclear-powered cruiser submarine. 27 April 2025).
Στη Συρία, έχει ξεκινήσει μια νέα συστηματική γενοκτονία κατά των Αλαβιτών, των Σιιτών και των Χριστιανών από τις αυτοαποκαλούμενες «νέες αρχές» ισλαμοφασιστών τρομοκρατών, οι οποίες είναι δημιούργημα του άξονα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και καθοδηγούνται ευθέως από τα καθεστώτα Τουρκίας και Ισραήλ. Αυτές οι «αρχές», διέκοψαν την λειτουργία του διαδικτύου, ώστε να αποσιωπήσουν την γενοκτονία, μιας και βασική πηγή πληροφόρησης παραμένει η συνήθεια των επηρμένων τεράτων – σαδιστών να αναρτούν εικόνες των θηριωδιών που διαπράττουν στα ΜΚΔ. Στις θηριωδίες κατά αμάχων πρωτοστατούν μισθοφόροι από μουσουλμανικούς πληθυσμούς της ΡΟ και του μετασοβιετικού χώρου. Τα πτώματα των σφαγιασθέντων φορτώνονται σε φορτηγά, ενώ είναι αμέτρητα τα περιστατικά φρικτών βιασμών και βασανιστηρίων.
Το ρατσιστικό σιωνιστικό όργανο του άξονα στην Δυτική Ασία κλιμακώνει την γενοκτονία – εθνοκάθαρση στην Παλαιστίνη με την απόλυτη στήριξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, τις επιθέσεις στο Λίβανο και την επέκταση των κατεχομένων εδαφών στην υπό τις «νέες αρχές» Συρία.
Ο Γ’ΠΠ είναι ένας πόλεμος ζωής ή θανάτου για την Παλαιστίνη, για τους λαούς του Λιβάνου, της Συρίας, του Ιράν και ιδιαίτερα της ηρωικής Υεμένης. Ο λαός και οι ένοπλες δυνάμεις της ηρωικής Υεμένης βρίσκονται στην πρωτοπορία του αγώνα για ελευθερία, ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Ο ιμπεριαλιστικός άξονας υπό τις ΗΠΑ εξαπολύει νέα κύματα επιθέσεων εναντίον Του λαού και των ΕΔ της Υεμένης. Οι κυβερνήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ παρέχουν υλική υποστήριξη, βάσεις και ΕΔ στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα.
Ο ηρωικός αγώνας του λαού της Υεμένης έγινε στις συνειδήσεις των ανθρώπων όλου του κόσμου ένα σύμβολο αλληλεγγύης προς τον λαό της Παλαιστίνης και προς όλους τους μαχόμενους λαούς, έγινε μοναδικό παράδειγμα σωτηρίας της τιμής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, πρότυπο αλληλεγγύης με μοναδική αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια. Ένα παράδειγμα μεγαλείου ψυχικής και σωματικής δύναμης, αντοχής, επινοητικότητας και δημιουργικότητας, που κατάφερε να ταπεινώσει με απανωτά πλήγματα τον χυδαίο στην έπαρση και στην υπεροψία του ηγεμόνα του ιμπεριαλισμού. Ένα παράδειγμα που θα φωτίζει για αιώνες το δρόμο των λαών, δείχνοντας πως όταν διακυβεύονται θεμελιώδεις αρχές, κανένας υπέρτερος εχθρός δεν μπορεί να ανατρέψει τη θέληση ενός εξεγερμένου λαού. Ο συνειδητά εξεγερμένος λαός ξέρει ότι είναι προτιμότερο να θυσιαστεί με αξιοπρέπεια μαχόμενος κατά του δυνάστη, παρά να ζει γονατιστός, σε μια ταπεινωτική υποταγή δίχως τέλος!
Για τις ανάγκες κλιμάκωσης των επιθέσεων, η περιοχή της Ναυτικής Εγκατάστασης Υποστήριξης των ΗΠΑ, Ντιέγκο Γκαρσία (Naval Support Facility Diego Garcia, που βρίσκεται 1.796 χιλιόμετρα νότια της Ινδίας), κηρύχθηκε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων τουλάχιστον μέχρι 1ης Μαϊου. Στη βάση αυτή των ΗΠΑ έχουν αφιχθεί τουλάχιστον 7 στρατηγικά βομβαρδιστικά B-2 Spirit και 7 μεταφορικά C-17A Globemaster III. Ιράν και Υεμένη εντός της ακτίνας δράσης των B-2.
Προφανώς, οι στρατιωτικές κινήσεις των ιμπεριαλιστών συνδέονται με την 1η Μαΐου του 2025, ημερομηνία λήξης του τελεσίγραφου που έθεσε ο Τραμπ στο Ιράν με την πρόθεση να το υποχρεώσει να απορρίψει την διασφάλιση της κυριαρχίας του με την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου, όπως έκανε η Λ.Δ. της Κορέας.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ εγκατέστησαν το πυραυλικό σύστημα Typhon στις Φιλιππίνες, θέτοντας σημαντικούς κινεζικούς στρατιωτικούς και βιομηχανικούς στόχους σε απόσταση βολής – WSJ
Το σύστημα περιλαμβάνει:
πυραύλους Tomahawk (εμβέλεια 1.200 μιλίων): μπορούν να πλήξουν συστήματα ραντάρ και κέντρα διοίκησης στην Guangzhou και τη Nanjing.
Πυραύλους SM-6 (εμβέλεια 150-290 μίλια): Ικανούς να προσβάλουν πλοία, αεροσκάφη, πυραύλους κρουζ και δυνητικά υπερηχητικές απειλές.
Κλιμάκωση του οικονομικού πολέμου
Ο πόλεμος κλιμακώνεται και στο πεδίο της παγκόσμιας οικονομίας. Το δολάριο ΗΠΑ θα συνεχίσει την υποχώρησή του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, καθώς και το σύνολο των αμερικανικών χρεογράφων στην παγκόσμια κεφαλαιαγορά, όσο μέσα στον Γ’ΠΠ χώρες και λαοί απορρίπτουν μαχητικά τον παρασιτικό μηχανισμό άντλησης μονοπωλιακών υπερκερδών από την νεοαποικιοκρατική λειτουργία του ιμπεριαλισμού.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Συνεχίζεται και ο «πόλεμος των κυρώσεων». Συνολικά, από τον Φεβρουάριο του 2022 έως τον Ιανουάριο του 2025, επιβλήθηκαν στη Ρωσία σχεδόν 21.700 νέες κυρώσεις. Οι περισσότερες προέρχονται από: ΗΠΑ (πάνω από 6.400), Καναδά (σχεδόν 3.200), Ελβετία (περίπου 3.000), Ευρωπαϊκή Ένωση (2.200), Γαλλία (2.100), Ηνωμένο Βασίλειο (1.900), Αυστραλία (σχεδόν 1.400), Ιαπωνία (1.400). Από αυτές, περισσότερες από τις μισές (12.900) είναι ατομικές κυρώσεις (Πηγή: https://www.castellum.ai/russia-sanctions-dashboard ).
Οι κυρώσεις χρησιμοποιούνται για την επίτευξη πληγμάτων στην οικονομία, στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στην κοινωνία, στην επικοινωνία και τον πολιτισμό «ανυπάκουων» στον άξονα χωρών.
Μέσω κυρώσεων επιδιώκεται η αλλαγή της πολιτικής κρατών, η αλλαγή καθεστώτος μέσω αναταραχών, αποσταθεροποίησης κυβερνήσεων και πρόκλησης «έγχρωμων επαναστάσεων»/πραξικοπημάτων (όπως επιχειρήθηκε στην Κούβα, στην ανατροπή του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, στη Γιουγκοσλαβία, στη Συρία κ.λπ.), η διακοπή ανεπιθύμητων εχθροπραξιών, η υπονόμευση της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος χωρών, η διάλυση συμμαχιών, συνασπισμών αλλά και ο κατακερματισμός χωρών σε αλληλοσυγκρουόμενα κρατίδια-προτεκτοράτα, η αποτροπή της ανάπτυξης πυρηνικών και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής κ.λπ.
Η επιβολή και εδραίωση επιστημονικής και τεχνολογικής εξάρτησης είναι βασικός στόχος αυτού του οικονομικού πολέμου, με έμφαση στην απόσπαση υπερκερδών με τη μορφή «τεχνολογικής προσόδου» από πνευματικά δικαιώματα και πατέντες. Η ακραία μονεταριστική δασμολογική πολιτική και η χρήση των κυρώσεων ως ιδιότυπου όπλου καταναγκασμού και καθυπόταξης χωρών, κατά τα φαινόμενα, λόγω της ραγδαίας αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων, πλήττει περισσότερο τις ΗΠΑ, τους G-7 και την ΕΕ, παρά τις «τιμωρημένες» ανυπάκουες χώρες. Η αποβιομηχάνιση κλιμακώνεται ιδιαίτερα στην ΕΕ, προκαλείται ανατίμηση πολλών εισαγόμενων προϊόντων, ενώ πλήττονται εδραιωμένες εφοδιαστικές αλυσίδες (logistics) παγκόσμιας κλίμακας, γεγονός που δείχνει να έχει σοβαρότερες επιπτώσεις στις χώρες «τιμωρούς».
Επιπλέον, οι κυρώσεις και ο οικονομικός πόλεμος που εξαπολύουν οι ΗΠΑ και ο άξονάς τους, συχνά επιφέρουν απρόβλεπτα, εκ διαμέτρου αντίστροφα των σκοπούμενων και ασύμμετρα αποτελέσματα προς όφελος των «τιμωρημένων». Τα παραδείγματα της Λ.Δ. Κορέας, της Λ.Δ. Κίνας, του Βιετνάμ, του Ιράν και τελευταία της ΡΟ αναδεικνύουν ενδιαφέρουσες τάσεις: εκβιομηχάνιση ή και επανεκβιομηχάνιση, ανάπτυξη έρευνας και τεχνογνωσίας, εντοπιοποίηση της παραγωγής, ενίσχυση της αυτάρκειας, της επισιτιστικής, τεχνολογικής και στρατιωτικο-βιομηχανικής ασφάλειας, της ανάπτυξης ισότιμων αμοιβαία επωφελών σχέσεων και συνεργασιών, την αναβάθμιση του κύρους, των εξαγωγών, της θέσης και του ρόλου στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας κ.λπ.
Πολιτική και διπλωματία του πολέμου. Αλλαγή τακτικής
Ο Γ’ΠΠ κλιμακώνεται και στο πολιτικό-διπλωματικό πεδίο, με την πρωτοβουλία των κινήσεων να έχει περάσει στον υπό τον Τραμπ θίασο της ολιγαρχίας των ΗΠΑ, με περισσό θεατρινισμό, αιφνιδιασμούς, απειλές, εκβιασμούς, τετελεσμένα, απάτες κ.λπ.
Ρωσο-αμερικανικές διαπραγματεύσεις πραγματοποιήθηκαν ήδη από 18.2.2025 στη Σαουδική Αραβία.
18.3.2025 πραγματοποιήθηκε τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ-Πούτιν, όπου ο Τράμπ αξίωνε εκεχειρία 30 ημερών. Τελικά συμφωνήθηκε κατ’ αρχήν η δυνατότητα παύσης επιθέσεων σε ενεργειακές υποδομές μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για διάστημα 30 ημερών, χωρίς να έχει οριστεί ακόμα ημερομηνία έναρξης αυτής της παύσης. Την επομένη, 19.3.2025, 175 Ουκρανοί αιχμάλωτοι ανταλλάχθηκαν με 175 Ρώσους. Η Μόσχα παρέδωσε επίσης επιπλέον 22 βαριά τραυματίες Ουκρανούς αιχμαλώτους που χρήζουν επείγουσας ιατρικής περίθαλψης, ως μια «χειρονομία καλής θέλησης».
Την ίδια ημέρα το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, ανακοίνωσε ότι «πετούσαν ήδη επτά ρωσικά επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με στόχο ουκρανικές εγκαταστάσεις ενεργειακής υποδομής που συνδέονται με το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα που βρίσκεται στην περιοχή του Νικολάγιεβ». Έτσι, «δόθηκε εντολή στην αεράμυνα της Ρωσικής Ομοσπονδίας να εξουδετερώσει τα μη επανδρωμένα, έξι από τα οποία καταρρίφθηκαν από το πυραυλικό σύστημα αεράμυνας Pantsir και ένα από μαχητικό της Αεροπορίας» και πάλι ως μια «χειρονομία καλής θέλησης»…
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Από τον Λευκό οίκο ανακοινώθηκε επίσης το εξής: «Ο Τραμπ και ο Πούτιν συμφώνησαν ότι το Ιράν δεν θα πρέπει ποτέ να είναι σε θέση να καταστρέψει το Ισραήλ»! Δεν ακολούθησε διάψευση από το Κρεμλίνο… Σε περίπτωση που η άρχουσα τάξη της ΡΟ θα προβεί σε πρακτικά βήματα στην κατεύθυνση αυτή, θα καταβαραθρωθεί η όποια αξιοπιστία της και θα υπονομευτεί ανεπανόρθωτα ο πόλος της αντίστασης.
28.2.2025 έλαβε χώρα μια πρωτοφανής στα διπλωματικά χρονικά «Σύγκρουση Τραμπ – Ζελένσκι» στον Λευκό Οίκο μπροστά στις κάμερες. Αυτή η σαφώς σκηνοθετημένη παράσταση είχε πολλές πτυχές, κίνητρα και παραλήπτες, που φυσικά και δεν μπορούν να αναχθούν στην προσωπική δυσανεξία του πρώτου προς τον δεύτερο λόγω των «στενών δεσμών» με την απελθούσα ηγεσία του Μπάιντεν.
Πρόκειται για ένα σόου με συμβολισμό, που σηματοδοτεί μια καμπή στην τακτική και στη διπλωματία του ηγεμόνα του επιτιθέμενου ιμπεριαλιστικού άξονα.
Ήταν ένα πρωτοφανές στην ιστορία δημόσιο «άδειασμα» εκ μέρους του ιμπεριαλιστή ηγεμόνα, μια δραματοποιημένη για τις ανάγκες χειραγώγησης της παγκόσμιας κοινής γνώμης προειδοποίηση απόλυσης υποτακτικού προσωπικού: ενός θεατρίνου που διορίστηκε επικεφαλής του δουλοπρεπούς ναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου, οργάνου «εξωτερικής ανάθεσης-επιβολής» των ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα, πρόκειται για μία παράσταση με ιδιαίτερο συμβολισμό, η οποία απευθύνθηκε στοχευμένα στα εξαρτημένα αντανακλαστικά του πολιτικού προσωπικού και της ολιγαρχίας της ΡΟ. Εγγράφεται στην προσπάθεια εξευμενισμού, προσεταιρισμού και απόσπασης της συναίνεσης της σημερινής ρωσικής ηγεσίας σε μία ύποπτη συμφωνία.
Παράλληλα καταβάλλεται από τις ΗΠΑ προσπάθεια εξευμενισμού, προσεταιρισμού και απόσπασης της συναίνεσης των Ινδιών και άλλων χωρών σε πιο ήπιους τόνους (στο πλαίσιο της υπονόμευσης των BRICS με χειραγώγηση των ιστορικών αντιθέσεων με την Λ.Δ. Κίνας).
Απώτερος σκοπός αυτής της συμφωνίας είναι η υπονόμευση και τελικά η ρήξη της συμμαχίας μεταξύ Ρωσίας – Κίνας – Ιράν – Λ.Δ. Κορέας και συνολικά του πόλου των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των δυνάμεων του σοσιαλισμού στον Γ’ΠΠ.
Η παράσταση αυτή αποσκοπούσε στην εσπευσμένη και επιθετική προβολή του ρόλου του «παγκόσμιου ειρηνοποιού», αρχής γενομένης από την Ουκρανία.
Η επιτακτική ανάγκη αλλαγής της τακτικής και των όρων εμπλοκής σε αυτή την τελματωμένη κατάσταση του μετώπου, σε αυτόν τον πόλεμο φθοράς των οπλικών συστημάτων, συμβούλων, επιτελών, εκπαιδευτών, μισθοφόρων, αλλά και του ίδιου του κύρους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αποκτά υπαρξιακή σημασία. Ωστόσο, δεν τους συμφέρει να προβληθεί η αλλαγή τακτικής ως ομολογία ήττας του άξονα, αλλά ως «εναγώνια και υπεύθυνη» αναζήτηση από τις ΗΠΑ μιας «έντιμης συνθηκολόγησης», ή έστω μιας κατάπαυσης του πυρός, κατ’ αναλογία με αυτήν του 38ου παράλληλου στην Κορεατική χερσόνησο το 1953.
Σκηνοθέτησαν λοιπόν αυτή την παράσταση και άλλες που ακολούθησαν, ώστε η ήττα στα σημεία του υπό τις ΗΠΑ άξονα στην Ουκρανία να αποδοθεί σε επιμέρους αποτυχία ενός «διεφθαρμένου» αποδιοπομπαίου τράγου, ενός «ανυπάκουου αγνώμονα, που έχει και το ακαταλόγιστο», του υπό απόλυση Ζελένσκι.
Η σπουδή των ΗΠΑ για την επίτευξη έστω προσωρινής εκεχειρίας στην Ουκρανία εξ ορισμού δεν αφορά και δεν θα μπορούσε να αφορά βελτίωση της θέσης της ΡΟ και των συμμάχων της.
Οι βασικοί κουκλοπαίκτες, διοργανωτές, χορηγοί και καθοδηγητές αυτής της χρονίζουσας ιλαροτραγωδίας, με αφορμή την εναλλαγή ενοίκου του Λευκού Οίκου, αίφνης αυτοανακηρύσσονται και αυτοπροβάλλονται ως δήθεν άμοιρες ευθυνών «αθώες περιστερές», σε ρόλο δήθεν «μεσολαβητών και ειρηνοποιών»!
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Η εσπευσμένη αλλαγή τακτικής των ΗΠΑ, που αποσκοπεί σε δυναμική ανάκτηση της στρατηγικής πρωτοβουλίας των κινήσεων στον Γ’ΠΠ, οφείλει να επαναπροσδιορίσει τακτικούς σκοπούς και εμφάσεις στην κλιμάκωση του πολέμου, καθώς και συνακόλουθες αλλαγές θέσεων και ρόλων συνιστωσών του άξονα. Ακόμα και εάν επιτευχθεί κάποια εκεχειρία στην Ουκρανία, ο πόλεμος θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση.
Απαιτείται λοιπόν μερική ή και ολική απόσυρση της «ομπρέλας ασφαλείας» και της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη, με αντίστοιχη μετάθεση των οικονομικών, πολιτικών και πολεμικών υποχρεώσεων στο ΗΒ και στην ΕΕ, έτσι ώστε οι ΗΠΑ να επικεντρωθούν απερίσπαστα στα άλλα θέατρα επιχειρήσεων: στην επίθεση κατά της Υεμένης, του Ιράν, στη συνέχεια κατά της Λ.Δ. Κορέας και τελικά κατά της Λ.Δ. Κίνας.
Φυσικά, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να μεταθέσουν σημαντικό μερίδιο του κόστους της εμπλοκής του άξονα στα άλλα θέατρα των επιχειρήσεων σε ΗΒ, ΕΕ, Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Αυστραλία και άλλους «προθύμους». Επιπλέον επιδιώκουν παραδοσιακού αποικιοκρατικού τύπου κατακτήσεις εδαφών, πληθυσμών και φυσικών πόρων, στην Ουκρανία, στη ΡΟ, στον Καναδά, στη Γροιλανδία, στο Μεξικό, στον Παναμά κ.ο.κ.
24.3.2025 Εκπρόσωποι της ΡΟ και των ΗΠΑ διεξήγαν διαπραγματεύσεις στη Σαουδική Αραβία. Η επιλογή της τελευταίας για τις διαπραγματεύσεις εμπεριέχει πολλούς συμβολισμούς, μεταξύ των οποίων η έμπρακτη πρόθεση επαναπρόσδεσης της στο άρμα των ΗΠΑ, υπονόμευσης των BRICS, επανεμπλοκής της στον πόλεμο κατά της Υεμένης και στη γενοκτονία της Παλαιστίνης, ενίσχυσης της αρτηρίας συνδυασμένων θαλάσσιων και χερσαίων μεταφορών μέσω της επικράτειας της Σαουδικής Αραβίας για την τροφοδοσία του Ισραήλ, κ.λπ. Αμφότερες οι πλευρές, μετά τις πολύωρες διαπραγματεύσεις των εμπειρογνωμόνων, αρχικά έδειξαν απροθυμία για κοινές, αλλά και για χωριστές δηλώσεις. Την επομένη δημοσιεύθηκαν χωριστές δηλώσεις αρχικά των ΗΠΑ και στη συνέχεια της ΡΟ.
Οι δηλώσεις του Λευκού Οίκου ήταν σύντομες και γενικού χαρακτήρα και αφορούσαν:
την εξασφάλιση ασφαλούς ναυτιλίας, την αποφυγή χρήσης βίας και την αποτροπή της χρήσης εμπορικών πλοίων για στρατιωτικούς σκοπούς στη Μαύρη Θάλασσα.
την επίτευξη μηχανισμού απαγόρευσης πλήγματος σε στόχους της ρωσικής και ουκρανικής ενεργειακής υποδομής.
την βοήθεια των ΗΠΑ στην αποκατάσταση της πρόσβασης της Ρωσίας στις παγκόσμιες αγορές για την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων και λιπασμάτων, στη μείωση του κόστους θαλάσσιας ασφάλισης και στη διεύρυνση της πρόσβασης σε λιμάνια και συστήματα πληρωμών για τέτοιες συναλλαγές.
την γενική πρόθεση επίτευξης μιας «σταθερής και διαρκούς ειρήνης».
Οι δηλώσεις του Κρεμλίνου, εκτός από τα παραπάνω, περιείχαν και άλλες λεπτομέρειες όπως:
• Άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσικής Αγροτικής Τράπεζας (Rosselkhozbank) και άλλων χρηματοπιστωτικών φορέων που εμπλέκονται στη διεθνή εμπορία τροφίμων (συμπεριλαμβανομένων των αλιευμάτων) και λιπασμάτων, επανένταξή τους στο SWIFT και άνοιγμα απαραίτητων λογαριασμών.
• Άρση των περιορισμών στη χρηματοδότηση εμπορικών συναλλαγών.
• Άρση των κυρώσεων προς εταιρείες παραγωγής και εξαγωγής τροφίμων (συμπεριλαμβανομένων των αλιευμάτων) και λιπασμάτων, καθώς και της απαγόρευσης στις ασφαλιστικές εταιρείες να καλύπτουν τέτοια φορτία.
• Άρση των περιορισμών σε πλοία που μεταφέρουν τρόφιμα και λιπάσματα (συμπεριλαμβανομένων πλοίων υπό ρωσική σημαία).
• Άρση των απαγορεύσεων στην εισαγωγή γεωργικών μηχανημάτων και άλλων αγαθών που σχετίζονται με την παραγωγή τροφίμων και λιπασμάτων…
αφηρημένη αναφορά σε προσπάθειες για μια διαρκή ειρήνη.
Το Κρεμλίνο δημοσίευσε επίσης λίστα ρωσικών και ουκρανικών στόχων που προστατεύονται από το προσωρινό μορατόριουμ πληγμάτων σε ενεργειακές υποδομές:
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Εργοστάσια διύλισης πετρελαίου, Αγωγοί και δεξαμενές πετρελαίου/φυσικού αερίου (συμπεριλαμβανομένων αντλιοστασίων), Υποδομές παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας (ηλεκτροπαραγωγά εργοστάσια, υποσταθμοί, μετασχηματιστές), Πυρηνικοί σταθμοί, Φράγματα υδροηλεκτρικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Κατ’ αρχήν, η ίδια η συμμετοχή της ΡΟ σε αυτή τη διαδικασία συνιστά παραδοχή μιας βάναυσης διαστρέβλωσης/αντιστροφής της πραγματικότητας: οι ΗΠΑ, ως βασικό ηγετικό υποκείμενο της επιθετικότητας του άξονα (που έχει αναδείξει, κατασκευάσει και θέσει στη δούλεψή του με «εξωτερική ανάθεση» το καθεστώς του Κιέβου, η δύναμη που αναίσχυντα εξακολουθεί να παρέχει ανελλιπώς πακτωλό κάθε οικονομικής, πολεμικής, τεχνολογικής κ.λπ. στήριξης στην πολεμική μηχανή κατά της ΡΟ) παρουσιάζονται ως «ουδέτερη ειρηνοποιός, διαμεσολαβήτρια και εγγυήτρια δύναμη στις διαπραγματεύσεις και στον έλεγχο της εφαρμογής των συμφωνιών»!
Κανένας από τους παραπάνω όρους δεν συνδέεται ούτε κατά διάνοια με τις αξιώσεις προς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, όπως αυτές είχαν διατυπωθεί στα τελεσίγραφα από 17.12.2021, που αφορούσαν τη μη περαιτέρω επέκταση προς ανατολάς, τη μη ένταξη χωρών του μετασοβιετικού χώρου στο ΝΑΤΟ και τη μη σύναψη συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας με αυτές, την κατάπαυση διεξαγωγής κοντά στη ρωσική μεθόριο ασκήσεων με σενάρια πυρηνικού πλήγματος και με εμπλοκή δυνάμεων μεγέθους άνω της ταξιαρχίας, την μη περαιτέρω ανάπτυξη και την απόσυρση πυραύλων και εκτοξευτών μέσου ή ανώτερου βεληνεκούς από εγγύς της Ρωσίας χώρες, καθώς και την απόσυρση στην επικράτεια των ΗΠΑ πυρηνικών όπλων που έχουν τοποθετηθεί σε τρίτες χώρες του ΝΑΤΟ (π.χ. σε Τουρκία και Γερμανία).
Κανένας από τους παραπάνω όρους δεν συνδέεται ούτε κατά διάνοια ούτε με τους διακηρυγμένους σκοπούς της ΕΣΕ. Ακόμα δεν έχουν απελευθερωθεί συνολικά τα εδάφη των τεσσάρων νέων περιφερειών, οι οποίες, μετά από δημοψηφίσματα του λαού τους, βάσει του Συντάγματος αποτελούν αναπόσπαστη επικράτεια της ΡΟ.
Επιπλέον, κανένας εχέφρων εμπόλεμος που είναι νικητής έστω «στα σημεία» και απέχει μακράν της επίτευξης των αντικειμενικών στρατηγικών του σκοπών δεν εμπλέκεται σε διαπραγματεύσεις για εκεχειρία ενώ μαίνονται οι επιχειρήσεις στο πεδίο. Το αντίθετο σημαίνει εκ προοιμίου αδυναμία και μειοδοσία, γεγονός που συμβάλλει στην απώλεια τόσο της πρωτοβουλίας των κινήσεων, όσο και του ηθικού πλεονεκτήματος.
Φανταστείτε π.χ. τηρουμένων των αναλογιών, πως θα σας φαινόταν εάν τον Αύγουστο του 1943, μετά την νίκη στη μάχη του Κουρσκ, η Σοβιετική ηγεσία θα καθόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για κατάπαυση του πυρός με τις ΕΔ της Ρουμανίας, μετά από πρόσκληση, με την «ουδέτερη διαμεσολάβηση» και τις «εγγυήσεις» του Χίτλερ!
Η σπουδή της ηγεσίας της ΡΟ για λεπτομερή αναφορά στους όρους, είναι δηλωτική τουλάχιστον ανασφάλειας και έλλειψης εμπιστοσύνης. Οι ίδιοι οι όροι τους οποίους αναφέρει εμφατικά η ρωσική πλευρά, αφορούν σαφώς μάλλον την επανένταξή της στο πρότερο καθεστώς διεθνών συναλλαγών, παρά την ασφάλεια. Επιπλέον, δηλώνει στην διεθνή κοινότητα εκ νέου προθυμία για ανάληψη συγκεκριμένων ευθυνών τόσο κατά την κλιμάκωση των διαπραγματεύσεων, όσο και για την εκπλήρωση των όρων. Προς τι άραγε αυτή η προθυμία; Για να κερδίσει χρόνο; Μπορούν άραγε όλα αυτά να παρουσιαστούν στις ΕΔ και στο λαό της ΡΟ ως «νίκη» και «επιτυχία»;
Πίσω από την τεχνική-διπλωματική ορολογία, είναι σαφές ότι ασκείται στη Ρωσία μεγάλη πίεση, με το μαστίγιο της συνέχειας/κλιμάκωσης του πολέμου & των κυρώσεων του επιτιθέμενου άξονα και το καρότο μερικής επαναφοράς της σχέσης «αποικιακού εταίρου» του ιμπεριαλισμού!
Γίνεται άγριο παζάρι, με εν πολλοίς αόριστες, ασαφείς υποσχέσεις και επίδικο ορισμένη άρση κυρώσεων και κάποια επάνοδο της Ρ.Ο. στις διεθνείς συναλλαγές με τις ελεγχόμενες από τον άξονα χώρες, άρα: με δέλεαρ κάποια εν μέρει αποκατάσταση της θέσης και του ρόλου της Ρωσίας ως πηγής πρώτων υλών και ενέργειας για τον ιμπεριαλισμό.
Η όποια εφαρμογή παρόμοιων όρων, θα λειτουργήσει εκ των πραγμάτων ως ενίσχυση τάσεων προσεταιρισμού/εξαγοράς της ΡΟ από τις ΗΠΑ και συνακόλουθης υπονόμευσης του πόλου των δυνάμεων του αντιιμπεριαλισμού και του σοσιαλισμού.
Θα οδηγήσει σε απλή χρονική μετάθεση εκ νέου επίθεσης σε μια ΡΟ, η οποία θα έχει απωλέσει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία της, καταλήγοντας αποκομμένη από τους συμμάχους που είχε, πολύ πιο αδύναμη και εύθραυστη. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε πόσες φορές ο ίδιος ο πρόεδρος Πούτιν έχει δηλώσει τα τελευταία χρόνια: «μας εξαπάτησαν», «μας ξεγέλασαν», «πάλι μας εξαπάτησαν», «αθέτησαν τον λόγο τους» κ.λπ. Κάθε απάτη προϋποθέτει την ύπαρξη τουλάχιστον κάποιου επιτήδειου που χειραγωγεί κάποιον αφελή. Πόσο «αφελής» μπορεί να είναι κάποιος όταν δείχνει σε αλλεπάλληλες περιπτώσεις διαθεσιμότητα και προθυμία να ενδίδει στη σαγήνη του εξ ορισμού απατεώνα εχθρού;
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Το να επαναλαμβάνεις κάθε τόσο «πάλι με ξεπούλησαν, με γέλασαν…» δεν πρόκειται να σε απαλλάξει από τον ρόλο του αντικειμένου ή του μεσάζοντα σε χονδροειδή απάτη, αν όχι του μαζοχιστή καρπαζοεισπράκτορα…
Δυστυχώς, σημαντική μερίδα της άρχουσας τάξης, της πολιτικής της ηγεσίας και των ΜΜΕ της ΡΟ δείχνει πάλι ευεπίφορη σε τέτοια παζάρια. Σε μια χώρα, η άρχουσα τάξη της οποίας προέκυψε από αστική αντεπανάσταση-κεφαλαιοκρατική παλινόρθωση και συνδέεται με πρωτοφανούς κλίμακας ληστρικές κομπραδόρικες πρακτικές σε βάρος των κεκτημένων του πρώιμου σοσιαλισμού, σαφώς και υπάρχουν συνθήκες θερμοκηπίου για την 5η φάλαγγα στον Γ’ΠΠ.
Πόσες ακόμα δήθεν «διαπραγματεύσεις», «χειρονομίες καλής θέλησης» και εκ των υστέρων διαπιστώσεις εξαπάτησης θα χρειαστούν μέχρι να γίνει αντιληπτό που σταματά η εθνική/λαϊκή κυριαρχία και από που ξεκινά ο ενδοτισμός και η εκδούλευση στον άξονα της 5ης φάλαγγας;
Μερικά συμπεράσματα
Οι τελευταίες εξελίξεις στον Γ’ΠΠ καθιστούν τα πράγματα όλο και πιο σαφή:
1. Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση ειρήνευσης ή κατάπαυσης του πυρός. Τουναντίον, οι επιτεινόμενες αντιφάσεις που γέννησαν τον Γ’ΠΠ, μαζί με τις νέες που αυτός φέρνει στην επιφάνεια, ΟΔΗΓΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Η επέκταση και εμβάθυνση της σύρραξης είναι υπαρξιακής σημασίας μονόδρομος για τον άξονα. Η συντριβή του άξονα είναι μονόδρομος για την επιβίωση της ανθρωπότητας.
2. Ο στρατηγικός αντικειμενικός σκοπός του άξονα παραμένει σταθερός: ανάσχεση των ρυθμών της κατάπτωσής του στον παγκόσμιο συσχετισμό, μέσω της εξαγοράς, της απάτης, της διάσπασης, της φθοράς, του εκβιασμού ή και της ήττας/συντριβής των απανταχού αντιιμπεριαλιστικών, σοσιαλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων του πλανήτη, κάθε μορφώματος ή σχήματος που θα μπορεί να αντισταθεί στην μονοκρατορία του.
3. Το μόνο βέβαιο σήμερα είναι η έκδηλη αναποτελεσματικότητα της μέχρι τώρα τακτικής στα θέατρα επιχειρήσεων, τόσο του ιμπεριαλιστικού άξονα, όσο και της ΡΟ & των συμμάχων της.
4. Με την αλλαγή πολιτικής εκπροσώπησης της χρηματιστικής ολιγαρχίας των ΗΠΑ, επιχειρούνται κάποιες επιτακτικές «διορθωτικές», αλλαγές τακτικής για την επίτευξη αυτού του στρατηγικού αντικειμενικού σκοπού, δηλαδή, επιμέρους αναδιατάξεις στον συντονισμό, στην κατανομή θέσεων, ρόλων και εμφάσεων στόχων, αλλαγές στα μέσα, τους τρόπους, τα υποκείμενα και την φονική αποτελεσματικότητα.
5. Η νέα ηγεσία των ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, που εκφράζει την νέα συναίνεση των πιο επιθετικών κύκλων της χρηματιστικής ολιγαρχίας του ιμπεριαλισμού, επιχειρεί να εκβιάσει τις εξελίξεις με αναπροσαρμογή των σχεδίων της, ώστε να υφαρπάξει την στρατηγική πρωτοβουλία των κινήσεων (απόπειρα διάσπασης του μετώπου των αντιιμπεριαλιστικών και σοσιαλιστικών δυνάμεων με εξαγορά/προσεταιρισμό της ρωσικής αστικής τάξης, με συντριβή «ασθενών κρίκων» του πόλου της αντίστασης κ.λπ.),
6. Οι ΗΠΑ δείχνουν απρόθυμες να συνεχίσουν να φέρουν το κύριο βάρος της περαιτέρω κλιμάκωσης του πολέμου στο Ουκρανικό θέατρο επιχειρήσεων, με σαφή την πρόθεσή τους για υποβάθμιση της παρουσίας ή και απόσυρσή τους από την Ευρώπη και μετάθεση στο ΗΒ και στην ΕΕ των υποχρεώσεων σε όλα τα επίπεδα: οικονομικό, πολεμικό, ανθρώπινες ζωές, στον εκφασισμό της ΕΕ για ανταπόκριση στα νέα καθήκοντα μετάβασης στην «πολεμική οικονομία», στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας κ.λπ.
7. Έτσι, μεθοδεύεται κανιβαλισμός σε ό,τι μπορεί να αποτελεί πεδίο άντλησης μονοπωλιακών υπερκερδών ή/και δυνητικό ανταγωνιστή για τις ΗΠΑ στην Ευρώπη και παντού.
8. Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ ονειρεύονται να κερδίσουν εκ νέου παγκόσμια ηγεμονία, με μια απ’ τα ίδια: την δοκιμασμένη συνταγή των Α’ και Β’ΠΠ: βάζοντας την Ευρώπη να σφαχτεί με Ρωσία κ.λπ., ώστε σε αυτό το μέτωπο, να παρέμβουν εκ των υστέρων ως επικυρίαρχοι, για να δρέψουν καρπούς της «ανοικοδόμησης» (τύπου «σχεδίου Marshall» μετά τον Β’ΠΠ) σε ότι θα έχει απομείνει από το σφαγείο, ώστε να καρπωθούν νέα υπερκέρδη και να εδραιώσουν εκ νέου την παγκόσμια ηγεμονία τους.
9. Οι ΗΠΑ επικεντρώνονται στον №1 υπαρξιακής σημασίας εχθρό τους: στη Λ.Δ. Κίνας, η οποία «αποτελεί τη βασική απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο», σύμφωνα με την έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών Πληροφοριών «Ετήσια εκτίμηση απειλών» (Annual Threat Evaluation) που δημοσιεύθηκε 25.3.2025. «Η Κίνα παρουσιάζει την πιο ολοκληρωτική και πιο ισχυρή στρατιωτική απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», είναι «ο παράγοντας που απειλεί περισσότερο τα συμφέροντα των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο […] το Πεκίνο θα συνεχίσει να αναπτύσσει τις βλαπτικές, εξαναγκαστικές και ανατρεπτικές δραστηριότητές επιρροής του» με στόχο να αποδυναμώσει τις ΗΠΑ τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Οι συντάκτες της έκθεσης θεωρούν ότι η κινεζική ηγεσία θα αντιταχθεί σε αυτό που θεωρεί «εκστρατεία που ενορχηστρώνεται (από την Ουάσινγκτον) για να αμαυρωθούν οι διεθνείς σχέσεις της Κίνας και να ανατραπεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας [Communist Party of China (CPC)]».
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Το ίδιο μεθοδεύουν και για Λ. Δ. Κορέας, Ιράν, Βιετνάμ, Κούβα, Λάος κ.λπ. Αντίστοιχους πρόθυμους ηλιθίους για τα εκεί σφαγεία προετοιμάζουν και στην περιοχή της Ασίας τουΕιρηνικού, Λ. Αμερική, Αφρική κ.λπ.
10. Η τελμάτωση στην Ουκρανία και οι στρατηγικής σημασίας τακτικές επιτυχίες του άξονα στην Δυτική Ασία και στην Υπερκαυκασία, δείχνουν την εκπνοή και εξάντληση των όριων της ισχύος, των παραδοσιακών σχέσεων και του κύρους που αντλούσε η ΡΟ, στη βάση κάποιων κεκτημένων (τεχνολογικών, πολεμικών, ιδεολογικών κ.λπ.) της ΕΣΣΔ και της διεθνιστικής αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής που ασκούσε ο πρώιμος σοσιαλισμός κατά τον 20ο αι. Ακόμα και η ύπαρξη σε θέσεις κλειδιά χιλιάδων στελεχών από εξαρτημένες χώρες όλων των ηπείρων που σπούδασαν σε ΑΕΙ της ΕΣΣΔ, ένας αναντικατάστατος δεσμός «ήπιας πολιτισμικής ισχύος» δίαυλος επικοινωνίας και συνεργασίας, λοιδορήθηκε αγνοήθηκε συστηματικά από την εμφορούμενη από αντισοβιετική και αντικομμουνιστική ιδεολογία νέα αντεπαναστατική γραφειοκρατία της ΡΟ. Επιπλέον, ο δεσμός αυτός σταδιακά εκλείπει για δημογραφικούς λόγους.
11. Το ίδιο ισχύει και για τα κατάλοιπα-σκιές του πάλαι ποτέ συνδεδεμένου με το σύστημα του πρώιμου σοσιαλισμού «κινήματος των αδεσμεύτων χωρών» και του αντιιμπεριαλισμού. Χαρακτηριστική είναι η σήψη, η διαφθορά και τελικά η εξαφάνιση των εκδοχών του αραβικού κοσμικού αντιιμπεριαλισμού σοσιαλιστικού προσανατολισμού τύπου Μπααθισμού (σε Αίγυπτο, Λιβύη, Ιράκ, Συρία, Λίβανο, Υεμένη, Παλαιστίνη κ.λπ.).
12. Στη θέση του προέκυψε οπισθοδρομική αναβίωση μορφών ιδεολογίας και πρακτικών με αναφορά σε προκεφαλαιοκρατικές ή/και αρχέγονες κοινότητες, σε θρησκευτικές ομολογίες και αιρέσεις του Ισλάμ, του Χριστιανισμού κ.λπ. Ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός διχάζεται επίσης σε
α) ακροδεξιού προσανατολισμού συμμορίες στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού και
β) σε ρεύματα ριζοσπαστικού αντιιμπεριαλιστικού και πληβειακού κοινοτισμού, με τάσεις παναραβισμού ή ισλαμικού αντιιμπεριαλισμού (κυρίως στο πλαίσιο της παράδοσης των Σιιτών).
13. Επιπλέον, η ανάσχεση και ακύρωση της δυναμικής προσπάθειας των ΗΠΑ για υφαρπαγή της στρατηγικής πρωτοβουλίας των κινήσεων είναι κατηγορηματικά ανέφικτη στο πλαίσιο της τακτικής του «βλέποντας και κάνοντας», με το σημερινό επίπεδο των εν πολλοίς αυθόρμητων, χαλαρών και ασπόνδυλων σχέσεων που επικρατούν στον υπό διαμόρφωση πόλο των δυνάμεων του σοσιαλισμού και του αντιιμπεριαλισμού.
14. Δεν αρκεί η απλή άρνηση, η απόρριψη της κυριαρχίας του ιμπεριαλιστικού άξονα. Δεν αρκεί πλέον ο γενικός και αόριστος, ο αφηρημένος αντιιμπεριαλισμός, που εκ των πραγμάτων εκχωρεί την στρατηγική πρωτοβουλία των κινήσεων στον εχθρό. Απαιτείται συνειδητή επιστημονική θεμελίωση και διατύπωση της θετικής προοπτικής, της εναλλακτικής στρατηγικής και τακτικής του πόλου του σοσιαλισμού και του αντιιμπεριαλισμού.
15. Σε αυτή τη βάση, απαιτείται και οργανωτική θεσμική αναβάθμιση, ολική ανασυγκρότηση σε συνειδητή σχεδιοποιημένη βάση του πόλου των δυνάμεων του αντιιμπεριαλισμού, με όρους ιδεολογικοπολιτικής πρωτοπορίας/ηγεμονίας του επιστημονικού σοσιαλισμού.
16. Την στιγμή που ο άξονας στοχοποιεί τους «ασθενείς κρίκους» αυτού του πόλου, απαιτείται τουλάχιστον η καθιέρωση και διακήρυξη διμερών και πολυμερών όρων συλλογικής ασφαλείας, δεσμευτικών για όλες τις χώρες, αρχής γενομένης από την στοιχειώδη θέση: τυχόν επίθεση σε μία από τις χώρες του πόλου της αντίστασης, θα σημαίνει άμεση στρατιωτική συνδρομή της άλλης, των άλλων. Το παράδειγμα σχετικών παρόμοιων συμμαχικών υποχρεώσεων μεταξύ Λ.Δ. Κίνας και Λ.Δ. Κορέας και μεταξύ ΡΟ και Λ.Δ. Κορέας, μπορεί να λειτουργήσει ως υπόδειγμα γενίκευσης τέτοιων αποτρεπτικών συμμαχικών σχέσεων συλλογικής ασφαλείας. Το επιχείρημα που παρουσιάζει την ίδια την ύπαρξη τέτοιου συστήματος συμμαχίας-συλλογικής ασφαλείας ως πρόκληση για μεγαλύτερη επιθετικότητα του άξονα δεν ευσταθεί. Δεν συνάδει καν με το γεγονός ότι σε εμπόλεμες συνθήκες είναι προτιμότερο ο θρασύς εχθρός να σε φοβάται παρά να μη σε σέβεται.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
17. Το εγχείρημα της άρδην αλλαγής στρατηγικής των ΗΠΑ, της υφαρπαγής της στρατηγικής πρωτοβουλίας των κινήσεων στον Γ’ΠΠ, συνιστά μια τραγική στην απόγνωσή της αντιουτοπία. Παραμένει ασαφές τι θα είναι τελικά πιο μαζικά φονικό/καταστροφικό: η επιτυχία είτε η αποτυχία αυτού του μακάβριου σχεδίου;
18. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην αποκάλυψη των κινδύνων που εγκυμονεί τυχόν χωριστική συμφωνία της νεοπαγούς άρχουσας τάξης της ΡΟ με τις ΗΠΑ. Οι συνεπείς προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να καταστήσουν σαφές στο λαό ότι σε συνθήκες ραγδαίας κλιμάκωσης του Γ’ΠΠ, στη ΡΟ και σ’ όλο τον κόσμο, υπάρχει και δρα υπονομευτικά μια 5η φάλαγγα με δύο αλληλένδετες, εναλλασσόμενες και συνεργαζόμενες στη βάση της στρατηγικής τους ενότητας συνιστώσες-τάσεις: 1. Του κοσμοπολίτικου νεοφιλελευθερισμού και 2. Του επιθετικού συντηρητισμού-εθνικισμού. Η 2η τάση τίθεται σήμερα υπό την ηγεμονία του Τραμπ και του «τραμπισμού», συσπειρώνοντας στην «ακροδεξιά διεθνή» ό,τι πιο αντιδραστικό και σκοταδιστικό φέρνει στην επιφάνεια η κρίση και ο πόλεμος, ό,τι εργαλειοποιεί στην υπηρεσία του φονικού μηχανισμού του ο ιμπεριαλισμός σήμερα: από τον «αναρχο-φιλελευθερισμό» του Χαβιέ Μιλέι, μέχρι τον ναζισμό της χούντας του Κιέβου, τον σιωνισμό του Νετανιάχου και τον μοναρχοφασισμό του Ντούγκιν…
19. Απαιτείται λοιπόν αποκάλυψη-ξεμπρόστιασμα εκδοχών μιας θανατηφόρα επικίνδυνης απάτης, που βασίζεται σε αγοραίες αυταπάτες, μορφωτική ανεπάρκεια και προκαταλήψεις. Μιας απάτης που πλασάρεται από επιτήδειους τυχοδιώκτες σαν «αντιιμπεριαλισμός». Η αρλούμπα περί «ριζοσπαστικού, αντικαθεστωτικού επαναστάτη» Τραμπ, ο οποίος -καβάλα σε άσπρο άλογο μαζί με τον κολλητό του σωτήρα Πούτιν, σε αγαστή συνεργασία με την φασιστική διεθνή, «θα κατατροπώσει τους παγκοσμιοποιητές και θα συμβάλλει στην ευημερία του επί γης πολυπολικού παραδείσου των αντιπαγκοσμιοποιητών», με ή χωρίς το αζημίωτο έχει πλέον επιφέρει ανήκεστο βλάβη σε αρκετούς. Η αποτοξίνωση από την άκρως καταστροφική νόσο της πτωματολαγνίας-τραμποφιλίας θα απαιτήσει χρόνο και κόπο. Οφείλουμε, ωστόσο, να καταβάλλουμε συστηματικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες προσπάθειες για να αποτρέψουμε την καταστροφική επίδραση και αυτού του τύπου θανατηφόρου για το κίνημα τοξικότητας…
20. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Οι υφιστάμενες δυνατότητες μαζικού αφανισμού κάθε μορφής ζωής στον πλανήτη συνηγορούν υπέρ των πλέον μακάβριων προβλέψεων. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από τον συσχετισμό δυνάμεων, με το παγκόσμιο αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο που προωθεί η Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα να γίνεται ο καθοριστικός παράγοντας για την ίδια την επιβίωση και την επαναστατική προοπτική της ανθρωπότητας.
Πηγή Άρθου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
