Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης
Ήταν 24 Μαρτίου του 1999 όταν αδιαφορώντας για το Διεθνές Δίκαιο, για τον θεσμικό ρόλο του ΟΗΕ ο υποτιθέμενος υπερασπιστής της φιλελεύθερης οικονομίας και της δημοκρατίας, το ΝΑΤΟ, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία άρχισε να βομβαρδίζει την Γιουγκοσλαβία (κυρίως τις Σερβικές περιοχές. Είχε διασφαλίσει την «συναίνεση» αλλά και εν πολλοίς την ένοχη αφωνία του συνόλου των κρατών μελών του. Μεταξύ των σιωπηλών παραστατών και η τότε ελληνική κυβέρνηση του Σημίτη (γνωστή η σχέση του με την Γερμανία). Εξ ίσου γνωστή η πρεμούρα Γερμανών και Άγγλων να ελέγξουν τα Δυτικά Βαλκάνια.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Κατά τη διάρκεια των επί έντεκα εβδομάδες βομβαρδισμών πραγματοποιήθηκαν 35.788 αεροπορικές μαχητικές επιδρομές και χρησιμοποιήθηκαν 1.130 πολεμικά αεροσκάφη. Από τα αεροσκάφη εκτοξεύτηκαν συνολικά 500.000 βόμβες, από τις οποίες οι 35.450 ήταν απαγορευμένες από τις Διεθνείς Συνθήκες (απεμπλουτισμένο ουράνιο), βόμβες διασποράς, βόμβες γραφίτη και, σύμφωνα με καταγγελίες Ισπανού πιλότου που παραιτήθηκε, βόμβες στείρωσης ,ενώ από τα πλοία στην Αδριατική 1.300 πύραυλοι τύπου Κρουζ (Cruise). Το ΝΑΤΟ χρησιμοποίησε επίσης περί τις 37.000 βόμβες διασποράς που προκάλεσαν τους περισσότερους θανάτους μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, όπως επίσης -το επαναλαμβάνω για να αντιληφθούμε το μέγεθος του εγκλήματος-και βλήματα, τα οποία στην κεφαλή έφεραν απεμπλουτισμένο ουράνιο, που αποτελεί ραδιενεργό υλικό.
Μόνο στη Σερβία -εκτός του Κοσόβου- έχουν εντοπιστεί 14 σημεία που επλήγησαν με βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου σύμφωνα με το Ινστιτούτο Πυρηνικής Ενέργειας του Βελιγραδίου. Οι απώλειες σε ανθρώπινα θύματα ποτέ δεν έχουν εξακριβωθεί. Η κυβέρνηση της Σερβίας υπολογίζει ότι κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών σκοτώθηκαν 2.500 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 1.008 ήταν ένστολοι (αστυνομικοί και στρατιωτικοί), ενώ τραυματίστηκαν 12.500, μεταξύ των οποίων 2.700 παιδιά. Ανεξάρτητες πηγές, ωστόσο, που καταμετρούν και τα θύματα των βομβαρδισμών στο Κόσοβο, όπου η σερβική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση, αναφέρουν ότι οι νεκροί είναι περίπου 4.000.
Η Γιουγκοσλαβία -και κυρίως η Σερβία- υπέστη τεράστιες υλικές ζημιές. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, καταστράφηκαν συνολικά 25.000 κτίρια, όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 14 αεροδρόμια, δύο διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας, αχρηστεύτηκαν 595 χιλιόμετρα σιδηρογραμμών, 470 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων οδικών αρτηριών, 44 μεγάλες γέφυρες εκ των οποίων οι 38 καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Επίσης, σοβαρές ζημιές υπέστησαν 19 νοσοκομεία, 20 κέντρα υγείας, 18 παιδικοί σταθμοί, 69 σχολεία και 176 πολιτιστικά και θρησκευτικά μνημεία. Η σερβική κυβέρνηση εκτίμησε τις υλικές ζημιές που υπέστη η χώρα σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Αναρωτιέμαι σε τι θα διέφεραν οι Ναζί από τους Νατοϊκούς εγκληματίες.
Οι βομβαρδισμοί έληξαν με την υπογραφή, στις 9 Ιουνίου 1999, της συμφωνίας του Κουμάνοβο (πΓΔΜ), που προέβλεπε την ανάπτυξη ειρηνευτικών δυνάμεων στο Κόσοβο υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ μέχρι να διευθετηθεί το καθεστώς αυτονομίας του Κοσόβου. Μία ημέρα αργότερα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ψηφίζει την απόφαση 1244 και αρχίζει η ανάπτυξη 37.200 στρατιωτών από 36 χώρες. Το Κόσοβο στην απόφαση αυτή αναφέρεται ρητά ως αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ: το ΝΑΤΟ εξαπέλυσε έναν πόλεμο που ονομάστηκε βρώμικος από τις μεθόδους, τα όπλα, τους στόχους που χτύπησε για 78 ολόκληρες μέρες, μέρες πραγματικής θηριωδίας. Χρησιμοποιώντας την υπεροπλία του χτύπησε τη Γιουγκοσλαβία όχι στο έδαφος, αλλά από τον αέρα, με αεροπλάνα και πυραύλους.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Ο βρώμικος ρόλος του Τόνι Μπλερ
Απόρρητα έγγραφα που εξέτασαν ανεξάρτητοι Δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν ότι ο Τόνι Μπλερ απαίτησε να γίνουν πλήγματα σε πολιτικούς και όχι μόνο σε στρατιωτικούς στόχους στη Γιουγκοσλαβία λίγες μέρες πριν από την επίθεση του ΝΑΤΟ. Ενώ οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις αναγνώριζαν ότι μια αεροπορική επιδρομή του ΝΑΤΟ στο ξενοδοχείο «Γιουγκοσλαβία» θα σήμαινε «κάποιες απώλειες αμάχων», επέμεναν ότι οι θάνατοι ήταν «αναγκαίο κόστος». Ο Μπλέρ και οι Άγγλοι ήθελαν πολίτες της Σερβίας νεκρούς.
Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας (MOD), που εξέτασαν οι Δημοσιογράφοι αποδεικνύουν ότι αξιωματούχοι στο Λονδίνο συνωμότησαν για να εμπλέξουν αμερικανικά στρατεύματα σε ένα μυστικό σχέδιο κατάληψης της Γιουγκοσλαβίας και «ανατροπής» του προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς κατά τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της χώρας το 1999. Αν και αυτό το παράλογο σχέδιο δεν εφαρμόστηκε ποτέ, οι λεπτομέρειές του αποκαλύπτουν πώς ακριβώς οι Βρετανοί αξιωματούχοι κατάφεραν να μετατρέψουν την Ουάσιγκτον σε ένα πολύτιμο εργαλείο της ηττημένης αυτοκρατορίας τους στα επόμενα χρόνια.
Η 24η Μαρτίου 1999, σηματοδοτεί την Μαύρη επέτειο της Επιχείρησης «Συμμαχική Δύναμη», της 78ήμερης βομβαρδιστικής εκστρατείας του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Ενώ στη Δύση εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως μια επιτυχημένη «ανθρωπιστική επέμβαση» για την αποτροπή μιας επικείμενης δήθεν «γενοκτονίας» του αλβανικού πληθυσμού του Κοσόβου, ο πόλεμος ήταν στην πραγματικότητα μια παράνομη και καταστροφική επίθεση εναντίον μιας κυρίαρχης, πολυεθνικής χώρας, βασισμένη σε ψέματα και φαιά προπαγάνδα εγκληματικών μηχανισμών. Στην πραγματικότητα, το Βελιγράδι ήταν σε αντιπαράθεση με τον αλβανο-εθνοτικό αντάρτικο στρατό UCK (KLA), μια εξτρεμιστική ομάδα συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα, η οποία χρηματοδοτούνταν από την CIA και την MI6. Κατά τα λοιπά Αμερικανοί και Άγγλοι υποτίθεται ότι έχουν κηρύξει ανελέητο πόλεμο κατά -των συμμάχων τους εξ όσων προκύπτουν- της Αλ Κάιντα. Ποιοι και μέχρι πότε θα μας εμπαίζουν.
Το UCK —που χρηματοδοτούνταν και από την εμπορία ναρκωτικών και το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων— επιδίωκε σκόπιμα τη μεγιστοποίηση των απωλειών αμάχων, προκειμένου να προκαλέσει τη δυτική επέμβαση. Τον Σεπτέμβριο του 2001, δικαστήριο του ΟΗΕ στο Πρίστινα διαπίστωσε ότι οι ενέργειες του Βελιγραδίου στο Κοσσυφοπέδιο δεν είχαν γενοκτονικό χαρακτήρα ή σκοπό. Έωλες και κατασκευασμένες λοιπόν οι «αποδείξεις» των Βρετανών και λοιπών Νατοϊκών. Αυτά τα ευρήματα σήμερα αγνοούνται σε μεγάλο βαθμό.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Οι βρετανικές προτάσεις για αμερικανική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία
Μέχρι τις 29 Απριλίου 1999, οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία είχαν εισέλθει στην πέμπτη εβδομάδα. Εκείνη την ημέρα, ο Ρίτσαρντ Χάτφιλντ, τότε διευθυντής πολιτικής του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας, έστειλε ένα «χαρτί συζήτησης της Ομάδας Στρατητικού Σχεδιασμού για τις επιλογές κινήσεων δυνάμεων στο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου» στο στρατιωτικό, πληροφοριοδοτικό σύστημα και στη μονάδα Ασφαλείας του Λονδίνου. Σε ένα έγγραφο με επισήμανση «Απόρρητο – Μόνο για Βρετανούς», ο Χάτφιλντ ζήτησε μια «άμεση» απόφαση για το αν θα γίνει επίσημη εισβολή στη Γιουγκοσλαβία:
«….Αν θέλουμε να επηρεάσουμε την αμερικανική σκέψη σχετικά με τις επιλογές δυνάμεων επί του εδάφους, πρέπει να τους παραδώσουμε το χαρτί πολύ γρήγορα… Ο σχεδιασμός μας είναι πιο προχωρημένος από αυτόν των ΗΠΑ, των άλλων συμμάχων και της [Κεντρικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ]… Πιστεύουμε ότι οι ΗΠΑ μπορεί να αναπτύσσουν τις αρχικές τους σκέψεις για επιλογές σε συγκεκριμένα εδάφη αυτή την εβδομάδα. Το χαρτί μας θα μπορούσε να ασκήσει σημαντική επιρροή στα συμπεράσματά τους. Οι Αρχηγοί Επιτελείων συμφώνησαν επομένως ότι θα πρέπει να το παραδώσουμε στις ΗΠΑ ιδιωτικά (μέσω στρατιωτικών και πολιτικών καναλιών) το συντομότερο δυνατό».
Σύμφωνα με τον Χάτφιλντ, το Λονδίνο έπρεπε να «ξεπεράσει» μια «μεγάλη δόση δισταγμού και σκεπτικισμού» της Ουάσιγκτον σχετικά με μια επίσημη εισβολή, επομένως «οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν γρήγορα αν θέλουμε να ξεκινήσουμε μια επιχείρηση πριν από τον χειμώνα». Προφανώς, στο Λονδίνο είχε δημιουργηθεί ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δράσης. Ταυτόχρονα, ήταν ζωτικής σημασίας να «γίνει σαφές» στον πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ ότι «αν και μπορούμε να επηρεάσουμε τον σχεδιασμό μιας πιθανής εκστρατείας επί του εδάφους, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ θα δεχτούν τις βρετανικές απόψεις εύκολα ή χωρίς επιφυλάξεις».
Γι’ αυτό, μια «πρώιμη αρχική συμφωνία για μια εκστρατεία επί συγκεκριμένων εδαφών» θεωρήθηκε «πιο σημαντική από τις λεπτομέρειες», αναφέρεται στο έγγραφο. Με άλλα λόγια, η διασφάλιση της αμερικανικής δέσμευσης για εδαφική ανάπτυξη υπερτερούσε όλων των βασικών τεχνικών ανησυχιών. Στο κάτω-κάτω, η φαντασίωση εισβολής του Μπλερ εξαρτιόταν εξ ολοκλήρου από την αποστολή εκατοντάδων χιλιάδων αμερικανών στρατιωτών στη Γιουγκοσλαβία. Το Λονδίνο, αντίθετα, θα έστελνε μόλις 50.000 —το μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου βρετανικού στρατού εκείνη την εποχή. Αυτή η διαφορά πιθανώς ήταν μια βασική πηγή του αμερικανικού «δισταγμού και σκεπτικισμού».
Το Λονδίνο σχεδίασε τέσσερα σενάρια για τον πόλεμο
Για το λόγο αυτό, το Λονδίνο σχεδίασε τέσσερα ξεχωριστά σενάρια για τον πόλεμο. Αυτά περιλάμβαναν την εισβολή μόνο στο Κοσσυφοπέδιο και την «απελευθέρωση» της επαρχίας από τον έλεγχο του Βελιγραδίου. Αυτή η επιλογή θα περιόριζε την «εξάπλωση σε άλλες περιοχές της Σερβίας», ενώ θα εγγυόταν «άλλη μόνιμη στρατιωτική παρουσία αλλού» στη χώρα. Μια άλλη πρόταση, με την κωδική ονομασία «ευρύτερη αντίθετη εισβολή», προέβλεπε την άμεση εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, με στόχο «την ήττα των σερβικών ενόπλων δυνάμεων και, εάν χρειαστεί, την ανατροπή του Μιλόσεβιτς». Το τελευταίο σενάριο προέβλεπε «οργανωμένη σερβική αντίσταση» σε κάθε επίπεδο ως απάντηση.
Δύο από τις προτάσεις πολέμου του Λονδίνου εξαρτώνταν «ουσιαστικά από την ελληνική συγκατάθεση να χρησιμοποιηθούν τα λιμάνια και ο εναέριος χώρος της». Εντωμεταξύ, η Αλβανία, η οποία υποστήριζε ήδη το UCK είχε μετατραπεί πρακτικά σε οιονεί έδρα του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας.
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Ο Μπλερ καλεί για «συμμαχία των πρόθυμων»
Παρά τη φαινομενικά προβλήματα μιας εδαφικής εισβολής, οι Βρετανοί αξιωματούχοι —και ιδιαίτερα ο Μπλερ— ήταν απολύτως αποφασισμένοι να προχωρήσουν στη Γιουγκοσλαβία. Η εκστρατεία τους που βασίστηκε στην αθρόα ρίψη βομβών ήταν μια αποτυχία. Τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ βομβάρδιζαν αμείλικτα κάθε είδους υποδομή, κάθε είδους στόχο είτε ήταν πολιτικός ή και κυβερνητικός είτε και βιομηχανικός σκοτώνοντας πάνω από χίλιους αθώους ανθρώπους —συμπεριλαμβανομένων παιδιών— και διαταράσσοντας βίαια την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων. Αλλά οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις με πανέξυπνη τακτική έστησαν «ψευδείς στόχους» για να αποπροσανατολίσουν τη συμμαχία, ενώ ενεργούσαν σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες και ακολουθούσαν τακτικές πολεμικής εξαπάτησης.
Δημόσια, τα στρατιωτικά στελέχη του ΝΑΤΟ, τα πολιτικά πιόνια και τα ΜΜΕ εξυμνούν την δήθεν «εκθαμβωτική τους» επιτυχία και την αναπόφευκτη νίκη στο πεδίο της μάχης. Όμως τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα δείχνουν ότι οι αξιωματούχοι του Υπουργείου Άμυνας πέρασαν μεγάλο μέρος του χρόνου τους παραπονούμενοι για το γεγονός ότι οι βόμβες τους δεν τρόμαζαν τον Μιλόσεβιτς ούτε εμπόδιζαν την άμυνα του γιουγκοσλαβικού στρατού. Οι δυνάμεις του Βελιγραδίου, σύμφωνα με τα έγγραφα, εξαπάτησαν «πολύ επιτυχώς» το ΝΑΤΟ μέσω εκτεταμένης χρήσης «καμουφλάζ, ψεύτικων στόχων, απόκρυψης και καταφυγίων».
Οι Βρετανοί αξιωματούχοι ακολουθώντας την προπαγανδιστική γραμμή υπονόμευσης με ψεύδη της Γιουγκοσλαβίας, επανειλημμένα και επίμονα («πες-πες κάτι μένει) εξέφραζαν ανησυχία ότι ο γιουγκοσλαβικός στρατός μπορεί τελικά να πετύχαινε να εκδιώξει εντελώς το UCK από το Κοσσυφοπέδιο, επιτρέποντας στον Μιλόσεβιτς να πανηγυρίσει μία νίκη και να υπαγορεύσει όρους ειρήνης στο ΝΑΤΟ.
Στόχοι: Ξενοδοχεία, καταφύγια, και «το κόστος αξίζει»
Το Υπουργείο Άμυνας στη συνέχεια διένειμε σημείωμα υπόδειξης στόχων , το οποίο απαιτούσε «άμεση προσοχή» και σημείωνε ότι το Λονδίνο είχε «προσφέρει στις ΗΠΑ τρεις σημαντικούς στόχους» που είχαν εντοπίσει η MI6: το εμβληματικό ξενοδοχείο «Γιουγκοσλαβία» του Βελιγραδίου, ένα καταφύγιο της Ψυχρού Πολέμου και το Κεντρικό Ταχυδρομείο της γιουγκοσλαβικής πρωτεύουσας. Ενώ παραδέχθηκε ότι μια επίθεση στο ξενοδοχείο «Γιουγκοσλαβία» θα σήμαινε «κάποιες απώλειες αμάχων», το σημείωμα -τελείως κυνικά- επέμενε ότι οι ζωές τους «αξίζουν το κόστος».
Το ΝΑΤΟ χτύπησε τελικά το ξενοδοχείο «Γιουγκοσλαβία» στις 7 και 8 Μαΐου 1999, καταστρέφοντας το κτίριο ενώ σκότωσε και έναν αθώο πολίτη που είχε καταφύγει εκεί. Η Washington Post επιχείρησε να δικαιολογήσει την επίθεση, ισχυριζόμενη ότι μπορεί να είχε ως στόχο έναν διαβόητο Σέρβο παραστρατιωτικό ηγέτη, ο οποίος ισχυριζόταν ότι διέθετε καζίνο μέσα στο ξενοδοχείο. Όταν ρωτήθηκε από την εφημερίδα αν ένιωθε προσωπικά προσβεβλημένος από τον βομβαρδισμό, ο μαχητής, γνωστός ως «Αρκάν», απάντησε:
«Όταν χτυπούν αμάχους, το παίρνω προσωπικά. Δεν αλλάζεις γνώμες με Tomahawk. Αν θέλουν να με φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης, γιατί θέλουν να με σκοτώσουν; Αν θέλουν να πιάσουν τον Αρκάν, ας στείλουν στρατεύματα για να δω τα πρόσωπά τους. Θέλω να πεθάνω σε μια δίκαιη μάχη. Ο Μπιλ Κλίντον είναι βαθιά μέσα στα… ξέρεις τι. Βομβαρδίζει ό,τι μπορεί. Λέει “God bless America” και ο υπόλοιπος κόσμος πεθαίνει».
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ τροφοδοτούν τους φόβους της Κίνας και της Ρωσίας
Αργότερα τον Απρίλιο του 1999, σύμφωνα με την προσωπική εντολή του Μπλερ για στόχευση των «ΜΜΕ», το ΝΑΤΟ βομβάρδισε την έδρα της γιουγκοσλαβικής τηλεόρασης RTS στο Βελιγράδι. Η επίθεση σκότωσε 16 δημοσιογράφους και τραυμάτισε άλλους 16, με πολλούς να παγιδεύονται για μέρες στα ερείπια. Ο πρωθυπουργός υπερασπίστηκε την εγκληματική ενέργεια, ισχυριζόμενος ότι ο σταθμός ήταν βασικό στοιχείο του «μηχανισμού δικτατορίας και εξουσίας» του Μιλόσεβιτς.
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, το οποίο χρηματοδοτούνταν από το ΝΑΤΟ, διερεύνησε αργότερα τον βομβαρδισμό της RTS. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αν και ο στόχος δεν ήταν στρατιωτικός, η ενέργεια αποσκοπούσε στη διαταραχή του δικτύου επικοινωνιών του Βελιγραδίου και επομένως ήταν νόμιμη. Η Διεθνής Αμνηστία χαρακτήρισε την απόφαση ως παραβίαση της δικαιοσύνης. Ο βομβαρδισμός της RTS ήταν μία από τις πολλές σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που διέπραξε το ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στη Γιουγκοσλαβία, χωρίς να τιμωρηθεί.
Η στρατιωτική συμμαχία φέρεται να έλαβε οδηγίες για τους στόχους της από αμερικανικές εταιρείες, όπως η Philip Morris. Η εσκεμμένη καταστροφή χημικών εγκαταστάσεων από το ΝΑΤΟ μόλυνε το έδαφος, τον αέρα και το νερό στα Βαλκάνια με πάνω από 100 τοξικές ουσίες. Δεν είναι σύμπτωση ότι η Σερβία σήμερα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά καρκίνου παγκοσμίως.
Την ίδια νύχτα που βομβαρδίστηκε το ξενοδοχείο «Γιουγκοσλαβία», το ΝΑΤΟ εξαπέλυσε ταυτόχρονα επίθεση κατά της πρεσβείας της Κίνας στο Βελιγράδι, σκοτώνοντας τρεις δημοσιογράφους, τραυματίζοντας δεκάδες άτομα που είχαν καταφύγει εκεί και προκαλώντας οργή τόσο στους Κινέζους όσο και στους Σέρβους πολίτες. Το ΝΑΤΟ δήλωσε ότι επρόκειτο για ατύχημα, λόγω εσφαλμένων στοιχείων στόχευσης της CIA. Ενώ τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Υπουργείου Άμυνας δεν κάνουν καμία αναφορά σε αυτό το πολύ αμφιλεγόμενο διεθνές περιστατικό, αναφέρουν ωστόσο τις σοβαρές ανησυχίες της Κίνας για την ευρύτερη εκστρατεία. Συγκεκριμένα, ότι θα «αποτελούσε προηγούμενο για επέμβαση και σε άλλα μέρη».
Οι προσπάθειες του Λονδίνου να καθησυχάσει την Κίνα και τη Ρωσία
Οι Βρετανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να κατευνάσουν αυτούς τους φόβους όχι μόνο στην Πεκίνο, αλλά και στη Μόσχα. Το Κρεμλίνο προσπάθησε να αναγκάσει τον Μιλόσεβιτς να τερματίσει τις εχθροπραξίες στο Κοσσυφοπέδιο μέσω διπλωματικών καναλιών. Όταν έγινε σαφές ότι η Ρωσία δεν θα επενέβαινε στο πλευρό του, ο Μιλόσεβιτς υποχώρησε και υποσχέθηκε να αποσύρει όλες τις γιουγκοσλαβικές δυνάμεις από το Κοσσυφοπέδιο στις 3 Ιουνίου 1999. Αντάλλαγμα, το ΝΑΤΟ θα κατέλαβε την επαρχία.
Τον ίδιο μήνα, μια επιστολή από τη βρετανική πρεσβεία στη Μόσχα σημείωνε ότι οι βομβαρδισμοί θεωρούνταν ευρέως «ως πλήγμα για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και απειλή για τα ρωσικά συμφέροντα… θέτοντας ένα απαράδεκτο προηγούμενο για δράση εκτός περιοχής, παρακάμπτοντας το Συμβούλιο Ασφαλείας εάν χρειαστεί»:
«Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας έχει χρησιμοποιήσει τη χρήση βίας από το ΝΑΤΟ για να υποστηρίξει ότι :
το νέο στρατιωτικό δόγμα της Ρωσίας θα πρέπει να λαμβάνει σοβαρότερα υπόψη μια πιθανή απειλή από το ΝΑΤΟ, με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε επίπεδα δυνάμεων, προμήθειες και το μέλλον του ελέγχου των όπλων… Η πρωτοποριακή θέση του Ηνωμένου Βασιλείου για τη χρήση βίας δεν έχει περάσει απαρατήρητη… Η εκστρατεία του Κοσόβου έχει ενισχύσει την αντίληψη εδώ για ένα επεκτεινόμενο ΝΑΤΟ ως ισχυρό εργαλείο επιβολής της αμερικανικής βούλησης στην Ευρώπη».
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Το Κοσσυφοπέδιο μετά τον πόλεμο: Γενοκτονία υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ
Με την πλήρη αποχώρηση του γιουγκοσλαβικού στρατού από το Κοσσυφοπέδιο, η επαρχία άρχισε να μοιάζει με τη μεταπολεμική Γερμανία, χωρισμένη σε δυτικές ζώνες κατοχής. Όπως καταγράφηκε σε μια έκθεση του ΟΑΣΕ τον Νοέμβριο του 1999, μια πραγματική γενοκτονία ξεκίνησε αμέσως. Οι ένοπλοι του UCK προχώρησαν όχι μόνο σε γενοκτονία κατά των Ρομά και του Σερβικού πληθυσμού του Κοσόβου, αλλά και στην εξόντωση των Αλβανών πολιτικών αντιπάλων τους μέσω εκφοβισμού, βασανιστηρίων και δολοφονιών — όλα υπό την επιτήρηση των «ειρηνευτών» του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ.
Η Independent ανέφερε εκείνο τον μήνα ότι η μεταπολεμική εκστρατεία «δολοφονιών και απαγωγών» του UCK στο Κοσσυφοπέδιο — επίσημα περιγραφόμενη ως προσπάθεια «διασφάλισης της δημόσιας ασφάλειας και τάξης» — μείωσε τον σερβικό πληθυσμό της Πρίστινα από 40.000 σε μόλις 400. Ένας Ευρωπαίος εργαζόμενος για λογαριασμό ΜΚΟ που ασχολούνταν με τα ανθρώπινα δικαιώματα είπε στην εφημερίδα ότι τους προηγούμενους έξι μήνες, «κάθε Σέρβος» που γνώριζε είχε «υποστεί εκφοβισμό — λεκτικά στο δρόμο, στο τηλέφωνο, ή και σωματικά» από το UCK, του οπίου η σχέση με την Αλ Κάιντα ήταν δεδομένη.
Η ατιμωρησία του UCK και η συνέχιση της κρίσης
Ωστόσο, οι ένοπλοι του UCK προστατεύτηκαν από δίωξη του Διεθνούς Δικαστηρίου για τα εγκλήματά τους με άμεση διαταγή του ΝΑΤΟ. Σε πολλές περιπτώσεις, Αμερικανοί πολιτικοί συνεχίζουν να επαινούν τους εγκληματίες ηγέτες του UCK. Το 2010, ο τότε αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν αποκάλεσε τον αργότερα κατηγορούμενο για εγκλήματα πολέμου Χασίμ Θάτσι ως τον «Τζορτζ Ουάσινγκτον» της Πρίστινα. Η αυτοβιογραφία του Θάτσι το 2018 περιλαμβάνει με περηφάνια υμνητικά σχόλια από τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ.
Το «πεπρωμένο» της Βρετανίας και η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ
Λίγο μετά την επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ο Μπλερ έστειλε ένα άγαλμα του Ουίνστον Τσώρτσιλ στον Λευκό Οίκο, επικαλούμενος την περίφημη ομιλία του πολεμικού ηγέτη στο Κογκρέσο τον Δεκέμβριο του 1941, που σήμανε την είσοδο των ΗΠΑ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα, ο Βρετανός πρωθυπουργός έγραψε ιδιωτικά στον πρόεδρο Τζορτζ Μπους, προτρέποντάς τον να εκμεταλλευτεί τη «μέγιστη» παγκόσμια συμπάθεια που προκλήθηκε από τις 11 Σεπτεμβρίου για να ξεκινήσει στρατιωτικές επεμβάσεις σε όλη τη Δυτική Ασία. Αυτό το κύμα εχθροπραξιών είχε προαναγγελθεί κατά την εκστρατεία του Μπλερ το 1997:
«Αιώνες τώρα, ήταν το πεπρωμένο της Βρετανίας να ηγείται άλλων εθνών. Αυτό δεν πρέπει να είναι ένα πεπρωμένο που ανήκει στο παρελθόν μας. Πρέπει να είναι μέρος του μέλλοντός μας… Είμαστε ένας ηγέτης των εθνών, ή δεν είμαστε τίποτα».
Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ
Μια παγκόσμια «Pax Americana» υπό βρετανική καθοδήγηση σφυρηλατήθηκε στη Γιουγκοσλαβία πριν από χρόνια, σε ένα εμπρηστικό βάπτισμα με αεροπορικές επιδρομές και προπαγάνδα εγκλημάτων, που στη συνέχεια προκάλεσε θάνατο, καταστροφή και δυστυχία σε όλη την παγκόσμια Νότο.
Επιμύθιο: Υπενθυμίζω ότι μετά από θετική εισήγηση της Ντόρας Μπακογιάννη και χωρίς να αποκτήσει κρατική υπόσταση μέλους του ΟΗΕ το Κόσσοβο εντάχθηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης (όπου προεδρεύει ο Ρουσόπουλος της ΝΔ). Κατά την σχετική ψηφοφορία θετικά ψήφισαν οι 4 βουλευτές της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη, Άννα Ευθυμίου, Γιώργος Σταμάτης, Ευριπίδης Στυλιανίδης και οι Γερμανοί, Τούρκοι και Αλβανοί συνάδελφοί της. Καταψήφισε μόνο η Νίνα Κασιμάτη του ΣΥΡΙΖ ΠΣ. Απείχαν από την ψηφοφορία ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ας μην λησμονούμε ότι το Κόσσοβο, αποτελεί πηγή διαφθοράς, εμπορίας ναρκωτικών, πορνείας και άλλων εκφάνσεων του οργανωμένου εγκλήματος. Επιπλέον παραβιάζει διαρκώς το Διεθνές Δίκαιο. Τελικά η ΝΔ «μπερδεύει» λόγω ανικανότητας την σωστή πλευρά της Ιστορίας ή ως πολιτικοί υπάλληλοι των καρτέλ και των ολιγαρχών που διαφεντεύουν, την χώρα ακολουθούν τις επιλογές τους;
Πηγή Άρθου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.