Ο Παντελής Ζερβός ήταν γεννημένος στις 23 Δεκεμβρίου 1908 και έφυγε από τη ζωή πριν από 43 χρόνια, σαν σήμερα, στις 22 Ιανουαρίου 1982, σε ηλικία 74 ετών.
Ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της «Χρυσής Εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες ’50, ’60 και αρχές ’70) έπαιζε συνήθως το χαρακτήρα του χωροφύλακα, του πατέρα, του δημάρχου-κοινοτάρχη ή του μέντορα των πρωταγωνιστών, όπου παρουσιαζόταν ως παραδοσιακός και αυστηρός, αλλά πάντοτε δίκαιος και καλός.
Γεννήθηκε στην Περαχώρα Κορινθίας. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν. Εμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή το 1933 και συνεργάσθηκε με τους καλύτερους θιάσους της εποχής του διακρινόμενος σε κλασικούς στην αρχή ρόλους, αλλά και σε νεοελληνικούς αστικούς.
Παντελής Ζερβός: H τραγική απώλεια της κόρης του – Την έθαψαν ζωντανή στον σεισμό της Σαντορίνης
Σημαντικότερες θεατρικές του παρουσιάσεις ήταν στα έργα «Άλκηστις», «Αντιγόνη», «Θεσμοφοριάζουσαι», «Μάκβεθ», «Πλούτος» κ.ά.
Η παρουσία του στην κινηματογραφική σκηνή επίσης υπήρξε μεγάλη. Περισσότερες από 70 ήταν οι συμμετοχές του σε ταινίες, με κυρίαρχη στο έργο Μανταλένα του 1960, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου, υποδυόμενος τον ιερέα παπα-Φώτη, για τον οποίο ρόλο απέσπασε, το Βραβείο 2ου Ανδρικού Ρόλου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960.
Άλλες συμμετοχές του, που ξεχώρισαν, ήταν στα έργα Πικρό ψωμί (1951), Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955), Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960), Ζητείται ψεύτης (1961), Ο ατσίδας (1962), Λόλα (1964), Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969) και Η Μαρία της σιωπής (1973).
Αλλά και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, ο Παντελής Ζερβός άφησε ιστορία, ιδιαίτερα στα καθημερινά ραδιοφωνικά πεντάλεπτα Το 5λεπτο ενός θυρωρού.
Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εθνικού Θεάτρου. Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 διορίστηκε πρώτος πρόεδρος του «Εθνικού Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών». Δεύτερη πρόεδρος ήταν η ηθοποιός Ρένα Βλαχοπούλου.
Πραγματοποίησε πολλές θεατρικές περιοδείες εντός και εκτός Ελλάδας, κατά τις οποίες έλαβε πολλές διακρίσεις. Για τη θεατρική του αυτή προσφορά τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ από τον Βασιλιά Παύλο.
Ο Παντελής Ζερβός ήταν μόνιμος κάτοικος του Παλαιού Φαλήρου στην Αθήνα και μιλούσε αγγλικά. Απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου του 1982 σε ηλικία 74 ετών. Κηδεύτηκε στο Λουτράκι Κορινθίας. Είχε τρεις κόρες, εκ των οποίων η μία σκοτώθηκε στο σεισμό της Σαντορίνης το 1956, σε ηλικία 12 ετών και, όπως συγκλονιστικά αποκαλύφθηκε με την εκταφή, τρία χρόνια αργότερα, είχε θαφτεί ζωντανή.
Ο άνθρωπος πίσω από τον ηθοποιό
Παρόλο που συχνά έπαιζε σοβαρούς και λιγομίλητους χαρακτήρες, στην προσωπική του ζωή ήταν γνωστός για το χιούμορ και την ευγένειά του. Οι συνάδελφοί του τον περιέγραφαν ως έναν καλοσυνάτο και αφοσιωμένο επαγγελματία.
Αν και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Αθήνα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, η αγάπη του για την Κρήτη παρέμεινε βαθιά μέχρι και το τέλος της ζωής του. Συχνά επισκεπτόταν το νησί και συμμετείχε σε τοπικές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ο Παντελής Ζερβός ήταν γνωστός και για τη στήριξή του σε νέους καλλιτέχνες, παρέχοντάς τους πολύτιμες συμβουλές και βοηθώντας τους να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον χώρο.
Το τηλεφώνημα που του έσωσε τη ζωή και η απώλεια που δεν ξεπέρασε ποτέ
Όπως περιέγραψε πολλά χρόνια αργότερα η μία από τις τρεις του κόρες, ο Παντελής Ζερβός πέρασε τόσο δύσκολα στα πρώτα χρόνια της ζωής και της καριέρας του που κάποια στιγμή είχε σκεφτεί μέχρι και να αυτοκτονήσει.
Δείτε παρακάτω πώς περιέγραφε η ίδια σε συνέντευξή της στην εκπομπή Αλήθειες με τη Ζήνα τα όσα είχε βιώσει ο πατέρας της…
Μία μεγάλη πληγή στην καρδιά του αξέχαστου ηθοποιού υπήρξε η απώλεια της μίας κόρης του. Η τραγική απώλεια συνέβη το 1956, όταν η 12χρονη κόρη του, Ευδοξία, έχασε τη ζωή της στον καταστροφικό σεισμό της Σαντορίνης. Η σύζυγος και οι άλλες δύο κόρες του κατάφεραν να επιβιώσουν. Μία από τις επιζήσασες κόρες του ήταν η Ξένια Ζερβού, η οποία ακολούθησε τα βήματα του πατέρα της και έγινε ηθοποιός και έφυγε από τη ζωή πρόσφατα σε ηλικία 77 ετών.
Δείγμα της δουλειάς του στον κινηματογράφο:
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1943 | Η φωνή της καρδιάς | φίλος πατέρα |
| 1951 | Ματωμένα Χριστούγεννα | αρχηγός οργάνωσης |
| Πικρό ψωμί | Λυμπέρης | |
| 1955 | Τζο ο τρομερός | αστυνομικός |
| Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας | Χρόνης | |
| 1956 | Οι άσοι του γηπέδου | Ανδρέας Μουράτης (φωνή) |
| 1957 | Η θεία απ’ το Σικάγο | Ξενοφών Βλασσόπουλος |
| Το αμαξάκι | τσαγκάρης | |
| Κατά λάθος μπαμπάς | βαρκάρης | |
| 1958 | Η κυρά μας η μαμή | Βασίλης Τανάμπασης |
| Μέλπω | ||
| 1959 | Η ζαβολιάρα | λιμενάρχης |
| Ένα νερό, κυρά Βαγγελιώ | Μάστορης | |
| Ψιτ… κορίτσια | Τζον Παπαδόπουλος | |
| Ναυάγια της ζωής | πατέρας Νίκου | |
| 1960 | Οικογένεια Παπαδοπούλου | Μήτσος Παπαδόπουλος |
| Μανταλένα | παπα-Φώτης | |
| Τα κίτρινα γάντια | καφετζής | |
| Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες | Θανάσης Κοντογιώργης | |
| 1961 | Ζητείται ψεύτης | βουλευτής Θεόφιλος Φερέκης |
| Η Λίζα και η άλλη | πρόεδρος δικαστηρίου | |
| Ο κατήφορος | Λεωνίδας Νικολάου | |
| Διαβόλου κάλτσα | Αγαμέμνων Μπουμπούνας | |
| 1962 | Η Αθήνα τη νύχτα | Παντελής Ζερβός |
| Εταιρία θαυμάτων | ενωματάρχης | |
| Πονεμένη μητέρα | γιατρός | |
| Αμαρτωλές | πατέρας Άννας | |
| Ο χρυσός και ο τενεκές | Γιακουμής | |
| Ο ατσίδας | Θόδωρος Κουρούζος | |
| 1963 | Εμείς τα μπατιράκια | ζαχαροπλάστης |
| Το μεγάλο μυστικό | Λορέντζος | |
| Ο άσωτος | καπεταν-Νικόλας | |
| 1964 | Έκλαψα πικρά για σένα | Αρίστος |
| Ζωή γεμάτη πόνο | Παντελής | |
| Τηλεφωνήσατε στο 100 | αστυνόμος | |
| Λόλα | δεσμοφύλακας | |
| Οι κολασμένοι | παπα-Νικόλας | |
| Είμαι μια δυστυχισμένη | Χατζής | |
| 1965 | Ο μεγάλος όρκος | Κώστας |
| Η μοίρα του αθώου | Αντώνης Αμπάρας | |
| Ο επαναστάτης | ||
| Περιφρόνα με, γλυκιά μου | Σταμάτης | |
| Ο νικητής | Σταύρος Ντάβαρης | |
| Του χωρισμού ο πόνος | Στέλιος | |
| 1966 | Δοκιμασία | Πέτρος Μακρής |
| Οι κολασμένοι | παπα-Νικόλας | |
| Οι στιγματισμένοι[9] | πατέρας Έφης | |
| Ο κατατρεγμένος | εισαγγελέας | |
| Έχω δικαίωμα να σ’ αγαπώ | κύριος Αβράμας | |
| Αγάπη που δεν σβήνει ο χρόνος | ιδιοκτήτης φωτογραφείου | |
| 1967 | Ο μεθύστακας του λιμανιού | καπεταν-Μιχάλης Αρμπούζης |
| Στο κατώφλι της μοίρας | ||
| Ο πουλημένος άνθρωπος | πατέρας | |
| Δρόσω, η αρχοντοπούλα | Γιούρας | |
| Έρωτες στη Λέσβο | Λεωνίδας Οριστικός | |
| 1968 | Ξεριζωμένη γενιά | Μήτσος |
| Όνειρο απατηλό | δικαστής | |
| Αντίζηλοι | Τζον Τόμας | |
| Ταπεινός και καταφρονεμένος | Γρηγόρης Κητής | |
| 1969 | Το λεβεντόπαιδο | Αγγελής |
| Η σφραγίδα του Θεού | Γιακουμής | |
| Για την τιμή και τον έρωτα | παπάς | |
| Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά | Παναγής Καρατάσος | |
| Η γενιά των ηρώων | παπάς | |
| 1970 | Ο αετός των σκλαβωμένων | παπα-Δημήτρης |
| Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά | Θωμάς | |
| Τρελά κορίτσια, απίθανα αγόρια | Παντελής Ασπροπρόσωπος | |
| Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο | Γιώργος Αναστασόπουλος | |
| 1971 | Η κόρη του ήλιου | παπα-Στέφανος |
| Ο επαναστάτης ποπολάρος | Πεμπονάρης | |
| Οι άνδρες ξέρουν ν’ αγαπούν | παπα-Βαρνάβας | |
| Επιχείρησις Κράιπε: Ο τάφος του Γ’ Ράιχ | συνταγματάρχης Πατεράκης | |
| 1973 | Η Μαρία της σιωπής | Λάμπρος Γεραλής |
| 1974 | Παύλος Μελάς | Μαραβελάκης |
| Η αλήθεια είναι πικρή | εκδότης |
Με πληροφορίες από wikipedia
Διαβάστε επίσης:
Ξένια Ζερβού: Με αυτό το παράπονο έφυγε η κόρη του Παντελή Ζερβού
Παντελής Ζερβός: Το τηλεφώνημα που του έσωσε τη ζωή & η απώλεια της κόρης του που δεν ξεπέρασε ποτέ
Πηγή Άρθου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
