Σε ηλικία 103 ετών έφυγε από τη ζωή η μεγαλύτερη σε ηλικία τραγουδίστρια και ηθοποιός, Στέλλα Γκρέκα, με τη δυσάρεστη είδηση να γνωστοποιεί με ανάρτησή του στο Instagram ο τραγουδιστής, Αργύρης Ναστόπουλος.
Η Στέλλα Γκρέκα ήταν η θρυλική τραγουδίστρια και ηθοποιός. Στο απόγειο της καλλιτεχνικής της πορείας, αποφάσισε να τα αφήσει όλα πίσω της και να μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Τραγούδησε περίπου 60 τραγούδια των πιο κορυφαίων συνθετών της Ελλάδας, συμμετείχε σε δύο μόνο ταινίες ενώ κάποια στιγμή, και στις ΗΠΑ, αρνήθηκε να ακολουθήσει μια μεγάλη καριέρα, για να κάνει οικογένεια.
Για ένα διάστημα, κατείχε σταθερά τον τίτλο της πιο αγαπημένης τραγουδίστριας των αστικών κέντρων και της απόλυτης ερμηνεύτριας των ελαφρών τραγουδιών.
Η Στέλα Γκρέκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922, ως Στέλλα Λάσκου και ήταν ένα από τα εννέα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν σκηνογράφος και είχε φιλικές σχέσεις με σημαντικούς ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, όπως ο Παντελής Χορν.
Εμφανίστηκε νεαρή στη μουσική σκηνή της πρωτεύουσας και από 8 ετών ο αθηναϊκός τύπος είχε αναφερθεί σε αυτήν.
Το 1942 παντρεύτηκε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο, ο οποίος την βάφτισε καλλιτεχνικά Στέλλα Γκρέκα, επειδή η ίδια δεν ήθελε να τραγουδά ως Στέλλα Λάσκου.
Ηχογράφησε μια σειρά από επιτυχίες γνωστών δημιουργών όπως τα «Πάμε στο άγνωστο», «Χθες το βράδυ», «Γύρισε», «Τί κι αν χαθείς», «Το τραγούδι της Μαρίνας».
Οι ταινίες
Αρνήθηκε να δισκογραφήσει, πάντως, το «Δυο πράσινα μάτια» το 1945, καθώς βρήκε σαχλούς τους στίχους του Κώστα Κιούση (κάτι για το οποίο αργότερα, μετάνιωσε πολύ) και το “Λίγες καρδιές αγαπούνε”.
Ο Λάσκος την έπεισε εκείνη την εποχή να παίξει στην ταινία του «Ραγισμένες καρδιές» (1945). Και στη συνέχεια έπαιξε στην ταινία «Πρόσωπα λησμονημένα» (1946) του Τζαβέλλα, στο πλευρό των Αιμίλιου Βεάκη, Γιώργου Παππά. Συνέχισε την κινηματογραφική της καριέρα με μια μόνο ακόμη ταινία, την «Μαρίνα», όπου ανέλαβε πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ταινία, σε σενάριο των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου και σκηνοθεσία του πρώτου, ήταν μια παραγωγή του κουμπάρου της, του Φιλοποίμενα Φίνου και προβλήθηκε τον Μάρτιο του 1947. Η Γκρέκα είχε στο πλάι της τον Δημήτρη Μυράτ και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ήταν ένα απλό ρομάντζο, που όμως έγινε τότε τεράστια επιτυχία, λόγω της σκηνοθεσίας του Σακελλάριου και των τραγουδιών που ερμήνευε εκείνη.
Αμέσως μετά έφυγε από την Ελλάδα στο πικ της καριέρας της. Έχοντας χωρίσει στο μεταξύ από τον Ορέστη Λάσκο, το φθινόπωρο του 1947 μετανάστευσε στις ΗΠΑ, μένοντας με τον αδελφό της Άγγελο, στη Νέα Υόρκη. Το 1950 παντρεύτηκε τον Ελληνοαμερικανό εφοπλιστή Τζον Αυγερινό.
Έκτοτε, αφιερώθηκε στην οικογένεια και άφησε πίσω το ζήτημα της καριέρας της, γι΄ αυτό και η ενασχόλησή της με το τραγούδι στην Αμερική ήταν περιορισμένη.
Πηγή Άρθου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
