«Στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν ανάγκη έναν αποδιοπομπαίο τράγο, να του ρίξουν όλες τις ευθύνες, πολιτικές και οικονομικές», αναφέρει ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας. Τα μηνύματα στον πρώην πρωθυπουργό, ο ρόλος του Σωκράτη Φάμελλου και ο καυτός διάλογος με την Όλγα Γεροβασίλη. Πώς σχολιάζει το βιβλίο του Στ. Κασσελάκη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Γιαννούλης, με συνέντευξή του στην «R».
Του Γιάννη Τσακίρη – Πηγή: Realnews
Αναταράξεις και έντονες συζητήσεις αναμένεται να προκαλέσει το βιβλίο του Στέφανου Κασσελάκη «Δεύτερη ευκαιρία», που παρουσιάζεται την Πέμπτη στο Πολεμικό Μουσείο, καθώς περιέχει «καρφιά» για τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα, του Σωκράτη Φάμελλου και της Όλγας Γεροβασίλη στην αποκαθήλωσή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ιδρυτής του Κινήματος Δημοκρατίας, στα αποσπάσματα που εξασφάλισε η Realnews σε προδημοσίευση από το βιβλίο του, δημοσιεύει SMS που έστειλε ο ίδιος τόσο στον πρώην πρωθυπουργό όσο και σε στελέχη του κόμματος, ενώ αποκαλύπτει τον διάλογο που είχε με την Ο. Γεροβασίλη σε ρεστοράν στο κέντρο της Αθήνας, λίγο πριν από το επεισοδιακό Συνέδριο. Μάλιστα, χαρακτηρίζει «άγιο δισκοπότηρο» για τον ΣΥΡΙΖΑ τον Αλ. Τσίπρα και υποστηρίζει ότι στο κόμμα που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση αναζητούσαν έναν αποδιοπομπαίο τράγο.
Το «λάθος»
«Το πιο μεγάλο μου “λάθος”, αυτό που αποτέλεσε την αρχή του τέλους μου στον προεδρικό θώκο του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα. Ο Αλέξης ήταν κάτι σαν το “άγιο δισκοπότηρο” στον ΣΥΡΙΖΑ, ο άνθρωπος που δεν άγγιζε κανείς, ο αναμορφωτής που έκανε το κόμμα κυβέρνηση – ο πρώην πρωθυπουργός έπρεπε για πολλούς να μείνει στο απυρόβλητο», γράφει ο Στ. Κασσελάκης και προσθέτει με νόημα: «Κάθε αναφορά, κάθε αιχμή και κάθε κριτική στο πρόσωπό του ενεργοποιούσε αυτόματα τα αντανακλαστικά των προεδρικών, που μπορούσαν να τα δεχθούν όλα εκτός από ένα: την απομυθοποίηση του Αλέξη Τσίπρα. Τώρα πια το είχα καταλάβει. Η αλήθεια ήταν μία. Δεν είχε κερδίσει ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές. Ο Αλέξης τις είχε κερδίσει, με υποσχέσεις που δεν τήρησε. Ομως οι ίδιοι δεν ήταν ποτέ έτοιμοι να κυβερνήσουν, τουλάχιστον αρκετοί από αυτούς. Το κόμμα έφθινε συνεχώς. Αυτό που είχαν ανάγκη ήταν ένας αποδιοπομπαίος τράγος, προκειμένου να του ρίξουν όλες τις ευθύνες, πολιτικές και οικονομικές».
Στη συνέχεια αναφέρεται στον Σ. Φάμελλο. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύει SMS με το οποίο τον ενημέρωνε έναν μήνα πριν για την αντικατάστασή του από τη θέση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. «Στις ευρωεκλογές, ο Σωκράτης ήταν από τους λίγους ανθρώπους που πραγματικά γύρισαν όλη την επικράτεια. Συγχρόνως ξέραμε ότι έστηνε δικό του μηχανισμό. Για την αντικατάστασή του από τη θέση του προέδρου της Κ.Ο. ήταν ήδη ενημερωμένος. Του πρότεινα να γίνει αντιπρόεδρος της Βουλής. Ο Σωκράτης αρνήθηκε να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου της Κ.Ο.».
Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν δραματικές. Ο Στ. Κασσελάκης «έπεσε» πάνω σε παρέα των «87» σε εστιατόριο στο Παγκράτι και, μετά από μια στιγμή έντασης με τον Χρήστο Σπίρτζη, πήγε σε άλλο τραπέζι με την Ο. Γεροβασίλη και συζήτησαν για ώρα.
«Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια. Στις 6 Νοεμβρίου, λίγο πριν από το Συνέδριο, σε έξοδο με τον σύζυγό μου σε γνωστό μαγαζί του Παγκρατίου βρήκα να κάθονται στο ίδιο τραπέζι οι Αλέκος Φλαμπουράρης, Όλγα Γεροβασίλη, Χρήστος Σπίρτζης, Γιώργος Βασιλειάδης, Κατερίνα Νοτοπούλου και Στέργιος Καλπάκης. Συνομίλησα μαζί τους και στη συνέχεια είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω κατ’ ιδίαν με την Ολγα Γεροβασίλη. Η συζήτησή μας διήρκεσε 40 λεπτά και ήταν αποκαλυπτική», γράφει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Η ίδια έκρινε ως θετική την αποχώρηση της “Ομπρέλας”, ενώ για τον Αλέξη Τσίπρα ανέφερε πως και ο ίδιος γνωρίζει ότι οι συνθήκες, ίσως, να μην ευνοήσουν ποτέ την επιστροφή του. Παραδέχθηκε ότι θα κοπούν άτομα στο Συνέδριο, αλλά όχι μεγάλος αριθμός, και πως τώρα δεν μπορεί να διορθωθεί τίποτα και πως το κόμμα, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο, θα μετατραπεί σε κόμμα του 3%. Ο Σωκράτης Φάμελλος ήταν “λίγος” για την ίδια και ο Πολάκης θα οδηγούσε πολλούς προς την έξοδο. Της τόνισα ακόμα μία φορά πως ο αποκλεισμός συνέδρων δεν είναι δημοκρατία, ενώ της εξέφρασα το ειλικρινές παράπονό μου πως όταν είχα ανάγκη από βοήθεια δεν ήταν εκεί. Αν κάτι κρατάω από αυτή τη συνάντηση είναι την πεποίθησή της πως μπορώ να γίνω ένας πολύ καλός πολιτικός για τη χώρα (και όχι ακτιβιστής, κάτι το οποίο την ενοχλούσε). Οι άνθρωποι θα πει είναι είτε καλοί είτε κακοί, αυτός είναι ο μοναδικός, κατ’ ουσίαν, διαχωρισμός, και πως με το Συνέδριο δεν τελειώνει τίποτα, προαναγγέλλοντας με αυτόν τον τρόπο το τέλος μου από τον ΣΥΡΙΖΑ».
Μάλιστα, ο Στ. Κασσελάκης αφήνει αιχμές για την οικονομική διαχείριση στον ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν, κάνοντας λόγο για έλλειψη διαφάνειας. «Όταν ανέλαβα την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η “Αυγή” και ο ραδιοφωνικός σταθμός “Στο Κόκκινο” όχι απλώς επιβίωναν οριακά, αλλά επιβάρυναν με τεράστιες ζημιές το κόμμα. Δεν ήταν μόνο θέμα κακοδιαχείρισης, αλλά και θέμα έλλειψης διαφάνειας και ελέγχου στα οικονομικά των δύο οργανισμών. Οι ορκωτοί λογιστές δεν είχαν δει τα βιβλία. Έβαλαν απλά την υπογραφή τους. Η απορία μου ήταν εύλογη: “Τι έκαναν τα χρόνια πριν εκλεγώ για την εφαρμογή της απόφασης του 2022 σχετικά με τα κομματικά ΜΜΕ; Όταν με 8 εκατομμύρια κρατική χρηματοδότηση μιλούσαν για κλείσιμο της “Αυγής” και κάποιοι επιστράτευαν τον Δημήτρη Μάρη, πώς τα ΜΜΕ, που δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν με τη διπλάσια χρηματοδότηση, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με τη μισή, χωρίς ριζικές αλλαγές;”. Αλλά κανείς μέχρι τότε δεν είχε το θάρρος όχι μόνο να πει την αλήθεια αλλά και να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο. Η εκλογή μου για κάποιους ήταν και μια βολική λύση, αφού θα τα φόρτωναν όλα σε μένα και σαν Πόντιοι Πιλάτοι θα ένιπταν τας χείρας τους».
Το «διαζύγιo» με τον ΣΥΡΙΖΑ
Όσον αφορά το «διαζύγιό» του με τον ΣΥΡΙΖΑ, γράφει: «Η απόφαση για ρήξη με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου – απόφαση που έλαβαν, όπως αποδείχθηκε στο τέλος, άλλοι για εμένα. Έπειτα από μια διαδρομή γεμάτη προκλήσεις, όνειρα και αγώνες, βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα δίλημμα: να συνεχίσω να υπηρετώ έναν χώρο που δεν ανταποκρίνεται πλέον στις αξίες μου ή να κάνω ένα βήμα προς το άγνωστο, πιστός στο όραμά μου/μας για αλλαγή. Από την πρώτη ημέρα που εντάχθηκα στον ΣΥΡΙΖΑ, πίστευα βαθιά στις αρχές του. Η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη και η ανάγκη για ένα καλύτερο αύριο ήταν οι πυλώνες πάνω στους οποίους οικοδόμησα τις προσπάθειές μου. Όμως, από την πρώτη ημέρα κιόλας άρχισα επίσης να βλέπω σημάδια κόπωσης, δογματισμού και εσωστρέφειας – σημάδια που εντείνονταν μέρα με τη μέρα, με αποκορύφωμα το Συνέδριο του Νοεμβρίου. Το κόμμα που κάποτε παρουσιαζόταν ως μια δύναμη αλλαγής, αποδείχθηκε ένα καλοστημένο ψέμα».
Στο βιβλίο του, ο Στ. Κασσελάκης αναφέρεται φυσικά και στις «καλές εποχές», όταν το όνομά του μπήκε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, και παρουσιάζει μηνύματα που έστειλε στον Αλ. Τσίπρα. «Ήταν 28 Απριλίου 2023 όταν η Πόπη Τσαπανίδου ανακοίνωσε μέσω βίντεο τα ονόματα των υποψηφίων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για τις βουλευτικές εκλογές. Εγώ βρισκόμουν στην 9η και μη εκλόγιμη θέση του ως εκπρόσωπος των αποδήμων. Από μόνο του το γεγονός αποτελούσε ιδιαίτερη τιμή. Πέντε μήνες μετά θα εκλεγόμουν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά στο μεταξύ χρειάστηκε να συμβούν πολλά. Αυτό που δεν μπορούσα να φανταστώ, βέβαια, είναι όσα θα ακολουθούσαν. Είχε προηγηθεί η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο».
«Ο ίδιος, σε επικοινωνία του μαζί μου, θα εκφράσει την πεποίθηση πως έχω πολλά να προσφέρω στην Ελλάδα και αυτό θα πρέπει να γίνει μέσα από έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ με νέους ανθρώπους που θα στήριζε από άλλον ρόλο».
«Ο 24χρονος Στέφανος ίσως να μην ψήφιζε τον 35χρονο Στέφανο»
Στις 400 σελίδες του βιβλίου του, ο Στ. Κασσελάκης μιλά για την περίοδο που δούλευε στην Goldman Sachs, τα άρθρα που έγραφε τότε και το πόσο έχει αλλάξει από τότε. «Δεν απεμπολώ το παρελθόν μου. Χάρη στο παρελθόν μου είμαι αυτό που είμαι σήμερα. Πολλοί βρέθηκαν να με κατηγορήσουν για τα άρθρα μου στον “Εθνικό Κήρυκα”. Η σχέση μου με τον “Εθνικό Κήρυκα” ξεκίνησε το 2006, όταν άρχισα να γράφω τη “Στήλη του φοιτητή”. Ήμουν ένας νέος απόδημος, ο οποίος είχε αναγκαστεί να “δραπετεύσει” στην Αμερική για να εκπληρώσει τα όνειρά του. Και, ναι, στα 24 μου τασσόμουν υπέρ του μικρότερου Δημοσίου στην Ελλάδα, με στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, καθώς και υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Πιστεύω σε ένα έξυπνο, μικρό και ανταγωνιστικά στελεχωμένο Δημόσιο. Ενα “παχυλό” Δημόσιο σημαίνει κατάχρηση των χρημάτων του ελληνικού λαού. Είναι άκρως αντι-αριστερό να υποστηρίζεις ένα τέτοιο Δημόσιο, το οποίο θα αφαιρεί πόρους από όσους έχουν ανάγκη. Πολλά από αυτά τα άρθρα τα ανακάλυψα ξανά, γράφοντας αυτό το βιβλίο. Κάποια, ομολογουμένως, τα είχα ξεχάσει. Ήμουν μόλις 24. Ήμουν ένα παιδί το οποίο δούλευε σε έναν πολύ δύσκολο τομέα – δούλευα πάρα πολύ σκληρά. Είχα μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος, προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου και να βοηθήσω τους γονείς μου. Ο χρηματοοικονομικός ήταν ένας τομέας που είχε ακόμη μεγάλη τοξικότητα και αναβρασμό μέσα του. Ήμουν ένα παιδί της ομογένειας τότε, που ένιωθε εκνευρισμένο με αυτά που συνέβαιναν στην Ελλάδα. Ήμουν στην τράπεζα και όλοι μιλούσαν για μια Ελλάδα υπό διάλυση. Εγώ έφυγα από την Ελλάδα στις ρίζες της κρίσης, πάρα πολλοί Έλληνες έφυγαν κατά τη διάρκεια της κρίσης».
Φυσικά, στο βιβλίο αναφέρεται στην οικογένειά του και στον παππού, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ. «Ο παππούς Στέλιος ήταν δημόσιος υπάλληλος. Η δουλειά του ήταν να φυλάει τις δασικές εκτάσεις, πράγμα που έκανε ιππεύοντας ένα άλογο, φυσικά! Η γιαγιά Αλεξάνδρα φρόντιζε την οικογένεια. Είχαν, επίσης, μερικούς πορτοκαλεώνες κοντά στο σπίτι, στην κοιλάδα. Η μαμά μου ήρθε πολύ κοντά με τα πεθερικά της. Ενώ ο παππούς Στέλιος πλησίαζε στο τέλος της ζωής του, ρωτούσε συνεχώς τη μαμά μου για το πώς πήγαινε η εγκυμοσύνη της. “Οϊ, όιιι!” – αυτές ήταν οι μόνες λέξεις που μπορούσε να προφέρει. “Αντέχω. Θέλω μόνο ο εγγονός σου να πάρει τα μάτια σου”, απαντούσε η μαμά μου. Και σε μια απόκοσμη σύμπτωση, έτσι ακριβώς έγινε. Πήρα τα μάτια του παππού που δεν γνώρισα ποτέ».
Δείτε το δημοσίευμα της Realnews
Δείτε το δημοσίευμα της Realnews
Πηγή Άρθου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.